Στο "Χαμόγελο του Παιδιού"

Ένα από τα παραρτήματα του "Χαμόγελου του παιδιού" επισκέφθηκαν σήμερα το πρωί οι μαθητές και οι μαθήτριες της Γ΄ τάξης των Εκπαιδευτηρίων "Ο Απόστολος Παύλος"

Κρατώντας στα χέρια τις σακούλες και τα κιβώτια με τα είδη ρουχισμού και πρώτης ανάγκης, πέρασαν την πόρτα του ιδρύματος. Εκεί μας υποδέχθηκαν οι υπεύθυνοι και μας ξενάγησαν στον χώρο.

Αρχικά, οι μαθητές και οι μαθήτριές μας άκουσαν κάποιες λεπτομέρειες για τα παιδιά που φιλοξενούνται στα σπίτια του οργανισμού και για τις προσπάθειες και τις δράσεις του ιδρύματος.

Ακολούθησαν τα πολύ εύστοχα ερωτήματά τους και στη συνέχεια περάσαμε στην αίθουσα του τηλεφωνικού κέντρου, εκεί που οι εργαζόμενοι και οι εθελοντές δέχονται τα μηνύματα προβληματισμού και αγωνίας εκατοντάδων παιδιών που, δυστυχώς, δε ζουν σαν τα άλλα, φυσιολογικά παιδιά. Το νούμερο 1056 χαράχτηκε στη μνήμη τους, αν και ελπίζουμε να είναι αχρείαστο.

Λίγο πριν την αποχώρησή μας τους διάβασαν το απόσπασμα από το ημερολόγιο του μικρού Ανδρέα Γιαννόπουλου, που ήταν ο εμπνευστής του "Χαμόγελου του παιδιού". Ένα παιδί μόλις 10 ετών που στη δύση της τόσο σύντομης ζωής του είχε τη δύναμη να δώσει ζωή κι ελπίδα σε τόσα άλλα παιδιά.

Το πιο σημαντικό όμως είναι πως, λίγες μέρες πριν τη μεγαλύτερη γιορτή της χριστιανοσύνης, είχαν την ευκαιρία να εκφράσουν την αγάπη τους και να βιώσουν μια εμπειρία που θα αποτυπωθεί για πάντα στην ψυχή τους.

Σκηνές από την παρέλαση στην Πυλαία

Κάτω από τον γαλανό ουρανό της όμορφης πόλης της Θεσσαλονίκης και με έναν λαμπρό ήλιο που φώτιζε τα πάντα πραγματοποιήθηκε η μαθητική παρέλαση για την επέτειο της Επανάσταση του 1821.

Οι παραδοσιακές στολές και οι σημαίες που ανέμιζαν έδιναν ένα άλλο χρώμα, το χρώμα της Ελλάδας. Όλοι ήταν χαμογελαστοί και ανυπομονούσαν να ακούσουν το εναρκτήριο σύνθημα.

Αφού βρήκα ένα σημείο, κάπου ψηλά, που θα μου έδινε την ευκαιρία να αποθανατίσω τους μαθητές και τις μαθήτριές μας, περίμενα κι εγώ μαζί με τους άλλους.

Αμέσως μετά την κατάθεση των στεφάνων πέρασε πρώτη η μπάντα του δήμου και ακολούθησαν τα τμήματα των μαθητών.

Η συγκίνησή μου ήταν μεγάλη όταν αντίκρισα τα νηπιάκια μας να παρελαύνουν περιστοιχισμένα από τον γυμναστή του και τις νηπιαγωγούς.

Δεν άργησαν να παρελάσουν περήφανα και σε άψογο σχηματισμό και οι μαθητές και οι μαθήτριες του δημοτικού μας σχολείου.

Οι γονείς τους κι όλοι οι παρευρισκόμενοι του χειροκρότησαν με ενθουσιασμό και ένιωσαν πως υπάρχει ακόμη ελπίδα όσο οι νέοι και οι νέες μας μεγαλώνουν με Χριστό και Ελλάδα.

Το βιβλίο των ατυχημάτων

Με αφορμή την ενότητα που αναφέρεται στα «Ατυχήματα», ο καθένας κι η καθεμιά από μας θυμήθηκε και διηγήθηκε «Ένα ατύχημα που θυμάμαι». Στη συνέχεια επιλέξαμε μια εικόνα σχετική με το ατύχημα που συνέβη στον καθένα μας και την βάλαμε για φόντο στο κείμενο που γράψαμε. Έτσι δημιουργήθηκε «Το βιβλίο των ατυχημάτων», που μπορείτε να δείτε παρακάτω.

Στη συνέχεια συντάξαμε ένα ερωτηματολόγιο σχετικό με τα ατυχήματα που παθαίνουν οι μαθητές στο σχολείο και κάναμε μια μικρή έρευνα στην Γ΄, Δ΄, Ε΄ και Στ΄ τάξεις, χωρισμένοι σε ομάδες. Στο μάθημα της πληροφορικής περάσαμε τα αποτελέσματα στο πρόγραμμα excelκαι δημιουργήσαμε στατιστικά γραφήματα σε πίτες, τα οποία μπορείτε να δείτε παρακάτω.

Με αυτόν τον διαφορετικό αλλά και διασκεδαστικό τρόπο, εκτός από το ότι μάθαμε να συνεργαζόμαστε, μάθαμε και πώς εργάζονται και λειτουργούν η έρευνα και η στατιστική.

Ανθή Μακέδου – Στ1

Δείτε και τους πίνακες με τις «πίτες», με τη στατιστική έρευνα που έκαναν οι ερευνητικές ομάδες μας

Ελευθερία ή θάνατος

Οι μαθητές μας απαγγέλλουν για την επέτειο της 25ης Μαρτίου.

Ακούγονται τα αγόρια του Στ1 σε μια σκηνή γύρω από τον Κολοκοτρώνη.

Παίρνουμε μέρος στους αγώνες μπάσκετ

Την Παρασκευή 3 Μαρτίου, το σχολείο μας είχε την ευκαιρία να πάρει μέρος στους σχολικούς αγώνες μπάσκετ, που έγιναν στο γήπεδο της Χ.Α.Ν.Θ. Στη διοργάνωση συμμετείχαν πολλά σχολεία από όλη την πόλη. Το σχολείο μας εκπροσώπησαν  δύο ομάδες, μία κοριτσιών και μία αγοριών. Η ομάδα των κοριτσιών αποτελούνταν από 5 κορίτσια της Στ’ δημοτικού και των αγοριών από 6 αγόρια της Στ’ και 3 της Δ’ δημοτικού. Αγωνιστήκαμε όλα τα παιδιά με ζήλο με σκοπό τη διάκριση. Πετύχαμε τον στόχο μας, καθώς κερδίσαμε σε όλους τους αγώνες στους οποίους αγωνιστήκαμε, χάρη στο ομαδικό μας πνεύμα, την άψογη συνεργασία μας και τη σωστή καθοδήγηση των προπονητών μας. Από το γήπεδο φύγαμε ευχαριστημένοι με την επίδοσή μας και η επιτυχημένη μας εμφάνιση ήταν το μόνο πράγμα που συζητούσαμε σε όλη τη διαδρομή προς το σχολείο. Η χαρά της νίκης μας ήταν μεταδοτική και στην ατμόσφαιρα αιωρούνταν μια χαρούμενη αίσθηση. Οι αγώνες συζητούνταν μεταξύ μας πολλές μέρες. Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία!

                                                                                                                Μαρία Μακρή Στ2

Το Βιβλιόδεντρο

Στα πλαίσια των Ελληνικών τα Τριτάκια αποφάσισαν να διαβάσουν εξωσχολικά βιβλία και να τα παρουσιάσουν στους συμμαθητές τους με τέτοιον τρόπο, έτσι ώστε να τους παροτρύνουν να διαβάσουν  κι αυτοί! 
Κάθε βιβλίο είναι κι ένα φύλλο! Ένα φύλλο που φυτρώνει στο βιβλιόδεντρο της τάξης. Διαβάζοντας περισσότερα βιβλία ανθίζει και φουντώνει ακόμα πιο πολύ το βιβλιόδεντρο της Γ' τάξης!

Κυριακή 2 Απριλίου - Εκδήλωση για τα 40χρονα του Σχολείου μας

Η Μεγάλη Άρκτος στο δωμάτιό μας

Στα πλαίσια της Ευέλικτης ζώνης, η τρίτη τάξη ασχολήθηκε με αστερισμούς και μύθους.  Αυτή τη φορά αναφερθήκαμε στον μύθο της Μεγάλης και της Μικρής Άρκτου. Εκτός όμως από τον μύθο είπαμε πώς μπορούμε να βρούμε τους αστερισμούς αυτούς στον νυχτερινό ουρανό! Κι αν δεν μπορέσει κάποιος να τους βρει; Τότε τα πράματα είναι ακόμη πιο απλά! Θα φτιάξουμε τη δική μας Μεγάλη (κι αν θέλουμε και τη Μικρή) σύμφωνα με τις οδηγίες του παρακάτω βίντεο! Τα τριτάκια το έκαναν και τώρα κάθε βράδυ μπορούν να θαυμάζουν τη Μεγάλη Άρκτο στο ταβάνι του δωματίου τους!

Wie heibe ich - Woher komme ich - Wo wohne ich

Τα παιδιά της Δ’  τάξης του δημοτικού μας, έρχονται σε πρώτη επαφή με τα γερμανικά ως δεύτερη ξένη γλώσσα .  Ήδη είναι σε θέση να διατυπώνουν ερωτήσεις και να δίνουν απαντήσεις της καθημερινότητας. 
Στις παρακάτω εργασίες μας συστήνονται.

Η κυρα-Σαρακοστή

Το έθιμο της κυρα-Σαρακοστής είναι από τα παλιότερα έθιμα που σχετίζονται με τη γιορτή του Πάσχα. Ήταν ξεχασμένο μέχρι πριν από λίγα χρόνια, αλλά τον τελευταίο καιρό έχει αναβιώσει σε πολλά χωριά αλλά και πόλεις της πατρίδας μας.

Χρησίμευε ως ημερολόγιο, για να μετράμε τις εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι τη Μεγάλη Εβδομάδα, καθώς η κυρα-Σαρακοστή έχει επτά πόδια, ένα για κάθε εβδομάδα της περιόδου της Σαρακοστής. Το χειροτέχνημα που βλέπετε παρακάτω, και είναι κρεμασμένο στην τάξη μας, παριστάνει μια γυναίκα με επτά πόδια, σταυρωμένα χέρια, επειδή προσεύχεται, φοράει έναν σταυρό, επειδή πηγαίνει στην εκκλησία και χωρίς στόμα, γιατί νηστεύει.

Στο τέλος κάθε εβδομάδας, αρχής γενομένης από το Σάββατο μετά την Καθαρή Δευτέρα, της κόβουμε ένα πόδι. Το τελευταίο, αυτό που είναι τυλιγμένο με την κόκκινη κλωστή, το κόβουμε το Μεγάλο Σάββατο.

Σε κάποιες περιοχές το έβδομο πόδι τοποθετούσαν μέσα στο ψωμί της Ανάστασης και θεωρούσαν τυχερό αυτόν που το έβρισκε.

Ειρήνη Μορφούλη – Στ1

Meine Schule

Οι μαθήτριες/ές της Στ Τάξης έμαθαν  την ορολογία για το σχολείο σε σχετικό κεφάλαιο του διδακτικού τους βιβλίου. Μία εργασία που τους δόθηκε να κάνουν, ζητούσε να περιγράψουν το σχολείο που φοιτούν, το δικό τους σχολείο! Ο τίτλος : Meine Schule: Το σχολείο μου

Δείτε παρακάτω τις εργασίες