Στα τέλη
Οκτωβρίου επισκεφθήκαμε τις δύο λίμνες της Θεσσαλονίκης, την Κορώνεια και τη
Βόλβη. Αλλά όχι μόνο αυτές... Ας δούμε που πήγαμε:
Πρώτη στάση: Η
λίμνη Κορώνεια με το λιγοστό πλέον νερό λόγω της κακής εκμετάλλευσής της από
τους κατοίκους των γύρω χωριών. Υπάρχουν μερικές ιστορίες για το πώς πήρε το
όνομά της. Εμείς ακούσαμε δύο απ’ αυτές: Η μία ήταν ότι οι κάτοικοι είχαν μια
γιορτή και έβαλαν ένα τεράστιο καζάνι να βράζει φαγητό. Τότε, χωρίς να το
καταλάβουν, μπήκε ένα δηλητηριώδες φίδι μέσα στο φαγητό. Αυτό το είδε ένα πουλί
το λεγόμενο κορόνη και μπήκε μέσα στο φαγητό και ψόφησε. Οι κάτοικοι, όταν
πήγαν να φάνε, είδαν το ψόφιο πουλί και αηδίασαν. Έχυσαν το φαγητό και
αντίκρισαν το δηλητηριώδες φίδι. Για να ευχαριστήσουν το πουλί, έδωσαν το όνομά
του στην λίμνη... Η άλλη ήταν ότι έναν χειμώνα που η λίμνη ήταν παγωμένη,
περπάτησε πάνω της μια βασίλισσα με τους υπηρέτες της και της έπεσε μέσα η κορόνα
της. Γι’ αυτό την λένε λίμνη Κορώνεια...
Δεύτερη στάση:
Νυμφόπετρες. Για τις Νυμφόπετρες υπάρχει επίσης μια ιστορία με μια εγωίστρια
νύφη που ζητούσε συνέχεια πράγματα απ’ την φτωχή μητέρα της. Τότε εκείνη
καταράστηκε και αυτήν και τους καλεσμένους, να γίνουν πέτρες. Εκεί καθίσαμε και
φάγαμε το κολατσιό και ξεκουραστήκαμε.
Τρίτη στάση: Το μνημείο φύσης, Σχολάρι
πλάτανος 1000 ετών. Αυτό το τεράστιο μνημείο κουνιόταν καμαρωτά με το απαλό
αεράκι. Πάνω του αμέτρητες φωλιές από πουλιά και παντού ακούγονταν τιτιβίσματα
μικρών πουλιών. Μείναμε για λίγο να το θαυμάσουμε και μετά φύγαμε.
Τέταρτη στάση: Βήμα του Αποστόλου Παύλου,
Απολλωνία. Μπροστά από τον τεράστιο βράχο μια μικρή λιμνούλα με ένα βατραχάκι
τράβηξε το ενδιαφέρον των παιδιών. Εκεί ο δάσκαλός μας μας εξήγησε μερικά
πράγματα για το βήμα, δηλαδή το τι είπε και κήρυξε ο Απόστολος Παύλος εκεί.
Βγήκαμε και φοτωγραφία.
Πέμπτη στάση: Οθωμανικό λουτρό, Νέα
Απολλωνία. Το είδαμε και απ’ έξω και από μέσα. Μέσα ήταν παράξενο. Είχε πολλά
δωμάτια και στο κέντρο είχε τρύπες για εξαερισμό.
Έκτη στάση: Κέντρο Πληροφόρησης Λιμνών. Εκεί είχε
διάφορες πληροφορίες για ζώα και μία αναπαράσταση των δύο λιμνών. Είδαμε και
τρία μικρά βίντεο που μας έδειξαν οι κυρίες που μας ξεναγούσαν.
Έβδομη στάση: Η λίμνη Βόλβη. Καθίσαμε σε
ένα καφενείο όπου παίξαμε και φάγαμε. Απολαύσαμε και την γαλάζια λίμνη, που απλωνόταν
σαν ένας γιγαντιαίος μανδύας μπροστά μας. Στο τέλος κάναμε μια βόλτα κοντά στην
λίμνη και ακουμπήσαμε το καυτό νερό από τα ιαματικά λουτρά.
Μετά ξεκινήσαμε για
το αγαπημένο μας σχολείο για να πάμε σπίτια μας να ξεκουραστούμε...
Κατερίνα Μόσχου - Ε2