Η διατροφή των αρχαίων Ελλήνων

Με μια τυχαία αφορμή ο δάσκαλος προτείνει μια εργασία με θέμα τη διατροφή των αρχαίων Ελλήνων. Η Μέντη και η Χριστίνα, μαθήτριες της Στ τάξης, φιλομαθείς και φιλόδοξες, αναλαμβάνουν. Αποφασίζουν να συνεργαστούν και κάνουν την απαιτούμενη έρευνα, ξεχωρίζουν αυτά που θέλουν να παρουσιάσουν, κάνουν την παρουσίαση σε μορφή PowerPoint, ετοιμάζουν και παρουσιάζουν τη δουλειά τους μπροστά στους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές τους με περίσσεια άνεση και ενθουσιασμό. Μπράβο στα κορίτσια!

Ένα προσκύνημα στα Μετέωρα

Στις 2 Μαρτίου, ημέρα Σάββατο, η τάξη μας πραγματοποίησε ημερήσια εκδρομή στα Μετέωρα. Σκοπός της εκδρομής ήταν να γνωρίσουμε από κοντά ένα μοναδικό φυσικό τοπίο και συγχρόνως ένα σημαντικό κέντρο της βυζαντινής ορθοδοξίας,για να καταλάβουμε καλύτερα ό,τι μαθαίνουμε φέτος στην τάξη. Η εκδρομή μας φυσικά είχε και πολλές στιγμές διασκέδασης.

Έτσι το πρωί του Σαββάτου συγκεντρωθήκαμε στην αυλή του σχολείου και, αφού τακτοποιηθήκαμε στα λεωφορεία,ξεκινήσαμε για την Καλαμπάκα. Φτάσαμε στον προορισμό μας περίπου στις 11:00 με μια μικρή στάση στον Ευαγγελισμό.

Το πρώτο μοναστήρι που επισκεφτήκαμε ήταν η Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως ή Μεγάλο Μετέωρο. Δυστυχώς το μοναστήρι ήταν κλειστό,γιατί γίνονταν σε αυτό εργασίες επισκευής, ανεβήκαμε όμως αρκετά ψηλά, μέχρι την είσοδό του και από εκεί απολαύσαμε την εκπληκτική θέα. Μετά συγκεντρωθήκαμε όλοι σε ένα πλάτωμα όπου παρουσιάσαμε σύντομα κείμενα με πληροφορίες σχετικές με την ιστορία και τα αξιοθέατα των μοναστηριών. Αυτό γινόταν σε κάθε μονή που επισκεπτόμασταν.

Το επόμενο μοναστήρι ήταν η Μονή Βαρλαάμ. Εκεί μας υποδέχθηκε ένας μονάχος και μας ξενάγησε στο καθολικό της μονής. Μας μίλησε για την ιστορία του μοναστηριού, τους κτίτορες αλλά και για την καθημερινή ζωή των μοναχών από παλιά μέχρι σήμερα. Επίσης, μας βοήθησε να καταλάβουμε την αρχιτεκτονική του ναού και τι αναπαριστούσαν κάποιες από τις τοιχογραφίες του.Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το μουσείο της μονής όπου είδαμε πολύ σημαντικά εκθέματα, χειρόγραφα, βιβλία, εικόνες, ιερά σκεύη και σταυρούς. Σε αυτή την μονή παραμείναμε και για φαγητό. Ευτυχώς ο καιρός ήταν καλός και μπορέσαμε να απολαύσουμε τη θέα των Μετεώρων και την Καλαμπάκα.

Η επόμενη στάση μας ήταν στο μοναστήρι της Αγίας Τριάδος. Η ανάβαση σε αυτόν τον βράχο ήταν κάπως δύσκολη,γιατί έπρεπε να ανέβουμε πολλά και απότομα σκαλιά. Η μονή είναι πολύ μικρή, καθώς το πλάτωμα στην κορυφή του βράχου είναι περιορισμένο. Μοναχούς δε συναντήσαμε εκεί,αλλά είχαμε την ευλογία να  μπούμε στο μικρό Καθολικό της και να ψάλλουμε το «Ευλογητός ει Χριστέ ο Θεός ημών..…».’Ύστερα βγήκαμε φωτογραφίες με θέα τα γύρω βουνά και τον κάμπο.

Η τελευταία Μονή που επισκεφτήκαμε ήταν η Ιερά Μονή του Αγίου Στέφανου. Το μοναστήρι αυτό είναι γυναικείο. Μας υποδέχτηκε μια μοναχή, που μας ξενάγησε στο Καθολικό της μονής και μας αφηγήθηκε τη ζωή, τα θαύματα και το μαρτύριο του Αγίου Χαραλάμπους, στον οποίο είναι αφιερωμένο το Καθολικό. Στο τέλος της ξενάγησης μας έδωσε ευλογία από μία εικονίτσα του Αγίου. Πριν φύγουμε από το μοναστήρι, βγήκαμε αναμνηστικές φωτογραφίες και μετά επιστρέψαμε στα λεωφορεία με προορισμό την Καλαμπάκα.

Εκεί επισκεφτήκαμε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και Μανιταριών. Τα εκθέματα ήταν ομοιώματα μανιταριών και ταριχευμένα ζώα που μας εντυπωσίασαν,γιατί έμοιαζαν πολύ με ζωντανά. Ενημερωθήκαμε αναλυτικά για τα μανιτάρια και για πολλά θηλαστικά και πτηνά της Ελλάδας και της Ευρώπης.

Όσα είδαμε σε αυτή την εκδρομή,θα μας μείνουν αξέχαστα. Περισσότερο όμως μας εντυπωσίασε το πώς χτίστηκαν τα μοναστήρια σε τόσο μεγάλο ύψος χωρίς τη βοήθεια της τεχνολογίας. Επίσης, μας έκανε εντύπωση το θάρρος των μοναχών που ανέβαιναν στους βράχους των Μετεώρων με το δίχτυ ή ακόμα δυσκολότερα με τις ανεμόσκαλες. Η επιστροφή μας στη Θεσσαλονίκη έγινε με κάποια καθυστέρηση, αλλά μέσα στο λεωφορείο παίξαμε και διασκεδάσαμε πολύ, όλοι μαζί. Ευχόμαστε στο μέλλον να μπορέσουμε να κάνουμε και άλλες τέτοιες εκδρομές, για να γνωρίσουμε και άλλα μέρη της πατρίδας μας.

Σταθιάνα Τσασιλίδου  Άννα – Μαρία Ανδρεάδου Ε1 

Έδεσσα, η πόλη των νερών

Η Έδεσσα είναι πόλη της Μακεδονίας και πρωτεύουσα του νομού Πέλλας. Είναι φημισμένη για τους καταρράκτες της και βρίσκεται πάνω στην αρχαία Εγνατία οδό.

Η αρχαία πόλη της Έδεσσας χτίστηκε τον 4^ο αιώνα προ Χριστού στον κάμπο. Τον πρώτο αιώνα μετά Χριστόν οι κάτοικοι μετακινήθηκαν προς το κοντινό ύψωμα, όπου έχτισαν τείχη και μέσα σε αυτά την πόλη τους.

Η πόλη είναι χτισμένη πάνω στο δέλτα του Εδεσσαίου ποταμού. Ο ποταμός σχηματίζει δώδεκα καταρράκτες. Πηγάζει από το όρος Βόρας, γνωστό και ως Καϊμακτσαλάν, βόρεια της λίμνης Βεγορίτιδας, από τις πηγές Βρυτών και Νησίου, που τροφοδοτούνται από τα χιόνια του βουνού. Μέσα από κανάλια τα νερά οδηγούνται στην πόλη, στο πάρκο των καταρρακτών, απ΄ όπου άρχισε η επίσκεψή μας και η ξενάγηση στην παλιά πόλη.

Στο πάρκο αυτό υπάρχει πλούσια βλάστηση και υψώνονται πλατάνια ηλικίας μέχρι και 450 ετών. Από δω αρχίσαμε την περιήγησή μας και κατευθυνθήκαμε στο Βαρόσι, όνομα που δηλώνει την οχυρωμένη πόλη, όπου σώζονται σπίτια χτισμένα σύμφωνα με την μακεδονική αρχιτεκτονική. Το Βαρόσι είναι η πρώτη συνοικία που δημιουργείται τα νεότερα χρόνια, ως εξέλιξη του βυζαντινού οικισμού, που αναπτύχθηκε στον χώρο της ακρόπολης και της αρχαίας πόλης.

Το 1944 οι Γερμανοί έκαψαν το μεγαλύτερο μέρος της συνοικίας, επειδή λόγω της θέσης της χρησίμευε ως κέντρο των αντιστασιακών, που εύκολα θα μπορούσαν να διαφύγουν στον κάμπο. Μάλιστα, λίγες μέρες πριν την αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής, οι Γερμανοί, σε αντίποινα για τον φόνο ενός στρατιώτη τους, πυρπόλησαν τη μισή συνοικία, αφήνοντας εκατοντάδες άστεγους και κατεστραμμένα κτίρια.

Περάσαμε έξω από τον υστεροβυζαντινό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που, δυστυχώς ήταν κλειστός και κατευθυνθήκαμε στο Λαογραφικό Μουσείο, ένα όμορφο τριώροφο κτίριο του 1932.

Στον πρώτο χώρο μας έδειξαν πώς έφτιαχναν κάποτε το ψωμί, το τυρί και πώς ήταν η αγροτική ζωή. Είδαμε τις τοπικές φορεσιές πίσω από τις προθήκες και μάθαμε ότι η Έδεσσα είχε πάρα πολλούς μεταξοσκώληκες, επειδή είχε πολλές μουριές και υγρασία. Έτσι αναπτύχθηκε η μεταξουργία.

Μέσα από τα στενά δρομάκια κατευθυνθήκαμε στο ύψωμα απ΄ όπου αγναντέψαμε την πεδιάδα και μετά μπήκαμε στον Μύλο του Νερού και των 5 αισθήσεων, ένα αναπαλαιωμένο κτίσμα-μουσείο. Αρχικά ήταν αλευρόμυλος και μετέπειτα σησαμοτριβείο. Εδώ εκτίθενται σπάνια πετρώματα και στον όροφο μάθαμε περισσότερα για τις ευεργετικές ιδιότητες του νερού, μέσα από μία ενημερωτική προβολή.

Στη συνέχεια βρεθήκαμε στον υπαίθριο νερόμυλο. Εδώ οι κάτοικοι τα παλιότερα χρόνια αξιοποιούσαν τη δύναμη του νερού και με τη βοήθεια του τροχού που περιστρεφόταν συνεχώς έπλεναν τα ρούχα και τα υφάσματα, ακόμα και τα χαλιά. Όμως, ο νερόμυλος χρησιμοποιούνταν ακόμα για την άλεση των δημητριακών και την παραγωγή αλευριού.

Ένα άλλο διατηρημένο κτίσμα μας υποδέχτηκε μετά: το γνήσιο σησαμοτριβείο – Μύλος των γεύσεων. Εδώ ενημερωθήκαμε για την παραγωγή, τις ιδιότητες, τη χρήση και τα οφέλη του σουσαμιού. Είδαμε τον μύλο σε λειτουργία, παρακολουθήσαμε ένα σχετικό βίντεο, και μάθαμε ότι ο χαλβάς και το ταχίνι φτιάχνονται από σουσάμι. Μας κέρασαν χυμό από κεράσι και γλυκαθήκαμε με ένα σουσαμένιο παστέλι.

Πριν φθάσουμε στην επόμενη στάση μας, περάσαμε από το ηλιακό ρολόι και έγινε μια μικρή επίδειξη της λειτουργίας του από την ξεναγό μας.

Στο ερπετάριο-ενυδρείο υπήρχε ποικιλία από ερπετά της ξηράς και λίγα ψάρια. Είδαμε ψάρια, χελώνες και φίδια μόνο από ξένη πανίδα κι όχι ελληνικά – απαγορεύεται η έκθεσή τους από την ελληνική πολιτεία. Η έκθεση εμπλουτίζεται και από ένα σύνολο ταριχευμένων πουλιών της ελληνικής ορνιθοπανίδας.

Στο τέλος της όμορφης περιήγησής μας οδηγηθήκαμε στους ονομαστούς καταρράκτες της Έδεσσας, που αποδείχθηκε το πιο εντυπωσιακό μέρος της εκδρομής μας στην πόλη των νερών.

Σας προτείνουμε να την επισκεφτείτε.

Φρύνη Τζήκα – Δημήτρης Αγγουράς

Ε2

Την Παρασκευή της Τυρινής... παραδοσιακό γαϊτανάκι

Λίγο πριν από τη Σαρακοστή και την Καθαρά Δευτέρα αφήνουμε το Σχολείο μας με ένα παραδοσιακό παιχνίδι.

Τρέχω, βρίσκω, ξεχωρίζω, κερδίζω!

Τα παιδιά της Γ’ τάξης  έχουν πια μάθει τους περισσοτέρους  χρόνους της Οριστικής έγκλισης και ήρθε η στιγμή να αποδείξουν πόσο καλά τους κατέχουν με ένα παιχνίδι! Χωρίστηκαν σε ομάδες που η καθεμία είχε το χρώμα της και έψαχναν σε όλο τον εξωτερικό χώρο του σχολείου να βρουν ρήματα που ήταν γραμμένα σε χαρτάκια του χρώματος της ομάδας τους! Στη συνέχεια έπρεπε να τα ξεχωρίσουν στον σωστό χρόνο και να τα τοποθετήσουν στο αντίστοιχο κουτί! Τέλος , καταμετρήθηκαν οι σωστά τοποθετημένοι χρόνοι και βγήκε η νικητήρια ομάδα με μικρή διαφορά από τις άλλες! 

Ποιος είπε ότι η Γραμματική δεν είναι διασκεδαστική;