Η Σαρακοστή

Καλή Σαρακοστή! 

Η Δ’ τάξη υποδέχεται τη Σαρακοστή με τρεις δράσεις. Ζήσαμε μια περιπέτεια με τον χαρταετό, ζωγραφίσαμε την κυρα-Σαρακοστή και χορέψαμε το γαϊτανάκι.

Μπορείτε να μας ακολουθήσετε κι εσείς στην περιπέτεια του χαρταετού μας. Τα κομμάτια με τα έντονα γράμματα δόθηκαν ως σκελετός και τα κείμενα στις τελείες είναι ιδέες που έγραψαν τα παιδιά.

Ένα χειμωνιάτικο πρωινό στον ουρανό πετάει, δεμένος στο σκοινί του, ένας παιχνιδιάρης χαρταετός.

• Είναι μεγάλος μα πετάει πολύ γρήγορα.
• Αλλά επειδή είναι μεγάλος, δεν σημαίνει ότι είναι και βαρύς.
• Το σχέδιο του είναι ένα γλυκύτατο κοάλα.
• Ήταν στολισμένος γύρω γύρω με τα πανέμορφα άνθη της αμυγδαλιάς καθώς είναι το πρώτο δέντρο που ανθίζει την άνοιξη.
• Μοιάζει σαν να πετάει ένα εξάγωνο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι.
• Το ωραίο του καλαμένιο οκτάγωνο κρατάει το πολύχρωμο πλαστικό του.
• Είχε πολύ όμορφες και σπάνιες ζωγραφιές καλλιτεχνών.
• Είναι αρκετά ελαφρύς με σχήματα και σχέδια που στόλιζαν το χάρτινό του δέρμα.
• Κουνά χαρούμενος τα μεγάλα πορτοκαλιά του σκουλαρίκια και την ουρά, δεμένος στην καλούμπα του.
• Αχ, και τα χρώματά του πόσο όμορφα! Το κόκκινο της φλόγας, το πράσινο της φύσης, το κίτρινο του ήλιου και το μπλε του καταγάλανου ουρανού.
• Τι όμορφος που είναι και πόσο μου αρέσει να τον χαζεύω να πετάει στον ουρανό!
• Ποια ήταν όμως τα παιδιά που κρυβόταν πίσω από την καλούμπα; Ο Δημήτρης και η Νεφέλη.

Ο χαρταετός μας είναι σκανταλιάρης και καταστρώνει ένα τρελούτσικο σχέδιο. Σκέφτηκε να ξεφύγει από το σκοινί που ήταν δεμένος και να το σκάσει.

• Ήταν πάρα πολύ δύσκολο, σχεδόν αδύνατο.
• Είναι σχεδόν ακατόρθωτο.
• Εγώ προσωπικά πιστεύω πως ήταν αδύνατο να γίνει αυτό. Αλλά ποιος ξέρει; Όταν κάποιος πιστεύει στα όνειρα του όλα μπορούν να συμβούν.
• Ήταν πολύ δύσκολο αλλά δεν το έβαζε κάτω.
• Έχει δύο επιλογές ή να πετάξει ψηλά ή να κάνει τούμπες.
• Προσπάθησε γρήγορα να φύγει, ενώ τα σκουλαρίκια του έτριζαν και η καλούμπα του ξετυλίγονταν.
• Ο χαρταετός θέλει να πάει πολύ ψηλά ώστε να τελειώσει το σκοινί και να αναγκαστεί η Μαρία να τον τραβήξει και εκείνος να κρατήσει αντίσταση και να ξεφύγει.
• Όσο δύσκολο κι αν είναι τα καταφέρνει.
• Πέταξε πολύ ψηλά, παραξενεύοντας τον Μάκη που τον κρατούσε.
• Δεν τα παρατάει. Υψώνεται, υψώνεται, υψώνεται και το σκοινί χωρίζεται στη μέση. 
• Ο Στέλιος πάλεψε αλλά δεν κατάφερε να τον κρατήσει.
• Τελικά αποδείχτηκε αρκετά δύσκολο γιατί κανένας χαρταετός δεν έπεφτε πάνω του. Ώσπου ένας μπλέχτηκε στην ουρά του και τον τράβηξε δυνατά και το έσκασε από το σκοινί του και πετούσε ανέμελα.

Τελικά πετάει ελεύθερος.

• Νιώθει χαρούμενος, απελευθερωμένος και ανακουφισμένος.
• Το συναίσθημα της ανακούφισης είναι τόσο απολαυστικό.
• Κατάφερε να κάνει αυτό που ήθελε.
• Μια ανακούφιση αγγίζει τη χάρτινη καρδιά του.
• Νιώθει ευτυχισμένος μα και λίγη λύπη που εγκατέλειψε το παιδάκι που τον έφτιαξε με τόση στοργή και κόπο.

Μέσα στα ζωηρά παιχνίδια του παρατηρεί μαύρα απειλητικά σύννεφα να τον περικυκλώνουν.

• Ο χαρταετός τρόμαξε. Τα σύννεφα τον ηρέμησαν και τον συμβούλεψαν να προστατευθεί.
• Τα σύννεφα απολογήθηκαν πως δεν ήθελαν να τον καταστρέψουν μα δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο.
• Για κακή του τύχη τον πλησιάζει ένα μαύρο σύννεφο.
• Τα σύννεφα είναι φιλικά και τον συμβούλεψαν να φύγει επειδή κουβαλούσαν βροχή και θα καταστρεφόταν.
• Έχουν νερό και πρέπει να το ρίξουν.
• Τα σύννεφα αντί να του επιτεθούν τον συμβούλεψαν να φύγει αμέσως.
• Τα σύννεφα τον προειδοποίησαν ότι κουβαλούν στην πλάτη τους βροχή και χαλάζι. Του είπανε να τρέξει.
• «Φύγε! Δε θέλουμε να σου κάνουμε κακό»
• Σκέφτηκε πως καλό είναι να γυρίσει αλλά δεν έβλεπε πουθενά εμένα και την οικογένειά μου. Τότε τα σύννεφα τον συμβούλεψαν να πάει σε ένα κοντινό δέντρο, στο σπίτι ενός κορυδαλλού.
• Του είπαν «φύγε, ερχόμαστε». 

Πριν προλάβει να αντιδράσει ξεσπά μια δυνατή μπόρα. Αμέτρητα χρώματα αρχίζουν να πέφτουν από τον ουρανό στη γη σαν πολύχρωμες κορδέλες που χορεύουν ασταμάτητα.

• Όταν οι κορδέλες έπεσαν στη γη, έπεσαν και σε ένα παράθυρο που έκανε αντανάκλαση στον ουρανό. Ο ήλιος έγινε πολύχρωμος και φώτιζε όλη τη γη και τον ουρανό.
• Οι κορδέλες έπεφταν στη γη και γινόταν χρυσόσκονη. Όλοι πέταξαν τους χαρταετούς τους κάνοντας μια ευχή και τους άφησαν να πετάξουν ελεύθεροι. Μακάρι να ήμουν και εγώ εκεί.
• Ο μικρός Μήτσος είδε τον χαρταετό άχρωμο, τον κατέβασε και τον έβαψε. Ο χαρταετός ένιωθε πάντα ζωντανός.
• Από όπου περνούσαν οι κορδέλες το τοπίο χρωματιζόταν.
• Οι κορδέλες έπεφταν στα παλιά γκρίζα σπίτια και τα ομόρφαιναν. Το τέλος για τον χαρταετό δεν ήταν το καλύτερο αλλά τα σπίτια έγιναν πιο όμορφα.
• Ο χαρταετός αργοέπεφτε κάτω στη γη. Οι κορδέλες ήταν τα παρδαλά χρώματα που χύνονται. Οι κορδέλες λιώνουν στο βρεγμένο και μοσχομυριστό χώμα όπως και το χαρτί. Τα καλάμια τα παίρνει ο αέρας και χάνονται.
• Ο άσπρος πλέον χαρταετός έγινε ένα φωτεινό αστέρι.
• Στη διάρκεια της καταιγίδας χάνει το χρώμα του και το χρώμα πέφτει σε μια γκριζούπολη και την κάνει πολύχρωμη.
• Οι κορδέλες έφτασαν σε μια πόλη και όλοι από τότε πετούσαν χαρταετό. Εύχομαι να ξαναγίνει σύντομα.
• Ο χαρταετός γύρισε στο παιδάκι έστω και χωρίς χρώμα γιατί το αγαπούσε.
• Οι κορδέλες ήταν όλες οι χαρές των ανθρώπων. Όταν οι κορδέλες πήγαν στους ανθρώπους που δεν ήταν χαρούμενοι, ο χαρταετός πέταξε άσπρος ψηλά.
• Σιγά σιγά άρχισε να πέφτει και το χρώμα του έπεφτε σε μια γκρι και μαύρη πόλη. Η πόλη γέμισε γέλια και χαρές.
• Έμεινε μόνο το ελαφρύ ξύλο. Προσπάθησε να ξαναπετάξει αλλά δε γινόταν. Σιγά σιγά όταν σταμάτησε εντελώς ο αέρας, ο χαρταετός έπεσε δίπλα στον Στέλιο που τον ξαναέφτιαξε και ξαναπέταξε ψηλά στον ουρανό.
• Όταν οι κορδέλες έπεφταν στη γη, έκαναν τη ζωή πολύχρωμη. Χρώματα παντού. Όπου και να γυρνούσες, έβλεπες κήπους, κτίρια και ανθρώπους πολύχρωμους. Ο χαρταετός που είχε γίνει άσπρος πια πήγαινε στο διάστημα να διαλυθεί αλλά τον λυπήθηκαν ο ουρανός και το νερό και του έδωσαν ξανά τα χρώματά του καθώς συγκρούστηκε με ένα ουράνιο τόξο. Από τότε το ουράνιο τόξο αποτελεί σήμα χαράς.
• Τα συναισθήματα του χαρταετού δημιούργησαν ένα ουράνιο τόξο από κορδέλες και τον οδήγησαν εκεί που ήταν το παιδάκι. Καθώς πήγαινε προς τα εκεί, πέρασε από όλο τον κόσμο και του έδωσε δύναμη, κουράγιο, χαρά, ευτυχία και το σημαντικότερο από όλα ελπίδα. Η ευχή του παιδιού ήταν αυτό που έκανε ο χαρταετός.
• Αυτό μάλλον ήταν ένα παράξενο μαγικό φαινόμενο σκέφτηκε ο χαρταετός. Παρατήρησαν πως οι κορδέλες που έπεφταν ήταν χρωματιστές σταγόνες που έκρυβαν μπέσα τους ευχές μικρών παιδιών. Όταν οι κορδέλες έπεφταν στη γη, από μέσα τους έβγαινε μια λάμψη που πήγαινε από σπίτι σε σπίτι.
• Ο χαρταετός σάστισε. Πρώτη φορά έβλεπε τέτοιο θέαμα. Ρώτησε τα σύννεφα τι ήταν. Τα σύννεφα του είπαν πως πέφτουν μια φορά τον χρόνο, την Καθαρά Δευτέρα. Οι κορδέλες ήταν πολλά ουράνια τόξα.
• Έπειτα ευχαρίστησε τα σύννεφα για όλα και πήρε τον δρόμο του γυρισμού. Ήταν πολύ χαρούμενος. Δεν θα ξεχάσουμε, ούτε εγώ, ούτε αυτός, αυτή την περιπέτεια.
• Ο χαρταετός πλέον έγινε τρία κομμάτια. Καλάμι, πλαστικό και χρώματα. Τα τρία κομμάτια προσγειώνονται στο έδαφος. Το καλάμι το πήρε ένας κύριος, που του είχε σκάσει το λάστιχο, για ρόδα. Το πλαστικό, ένας μηχανικός αυτοκινήτων για τέντα στο κατάστημά του και με τα χρώματα την έβαψε. Όταν όμως ο πρώτος κύριος πήγε στο μαγαζί του δεύτερου κυρίου, τα τρία κομμάτια συναντήθηκαν, έγιναν ξανά χαρταετός, χαιρέτησε τους δύο κυρίους και γύρισε στον Μάκη.