Ομήρου Οδύσσεια... σε κουκλοθέατρο

Τα παιδιά της Γ’ τάξης  ψήφισαν ως αγαπημένη τους ενότητα στην Ιστορία , την ενότητα της Οδύσσειας. Έτσι, ξεκίνησε η διαδικασία για να παιχτεί ολόκληρη αυτή η ενότητα σε μορφή κουκλοθεάτρου, από τη στιγμή που ο Οδυσσέας έφυγε με τους συντρόφους του από την Τροία, μέχρι την επιστροφή του στην Ιθάκη!  Τα παιδιά «χτίσανε» από την αρχή ολόκληρη την «επιχείρηση» καθώς ασχοληθήκαμε τέσσερις εβδομάδες  με το να φτιάξουμε τις κούκλες –πρωταγωνιστές μας και να τις δώσουμε ζωή .  Στη συνέχεια,με τη βοήθεια του βιβλίου μας, χωρίσαμε σε κεφάλαια και υποκεφάλαια την ενότητα της Οδύσσειας . Έπειτα χωρίστηκαν σε ομάδες και έγραψαν διαλόγους ανάλογα με το κομμάτι που διάλεξαν. Αφού τα κομμάτια ενώθηκαν ήταν η ώρα της ηχογράφησης. Στα παιδιά δόθηκαν ρόλοι και μαγνητοφωνήθηκαν  σε αυτά που είχαν γράψει ήδη. Όσο κάποια παιδιά ηχογραφούνταν, οι υπόλοιποι κατασκεύαζαν, ζωγράφιζαν κι έκοβαν τα σκηνικά που θα χρειαζόμασταν.  Τέλος, η ώρα του θεάτρου! Φόρεσαν τις κούκλες στα χέρια και απόλαυσαν το παίξιμο  κάτω από την έδρα! Από εδώ και πέρα... καλή προβολή!

Μουσικές συνεργασίες

Οι «Μουσικές συνεργασίες» αποτελούν ένα σχέδιο εργασίας (project), που πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 2019 στον Όμιλο Μουσικής  των Εκπαιδευτηρίων μας. Υπό την καθοδήγηση των δασκάλων τους, μαθητές και μαθήτριες συνεργάστηκαν και εκτέλεσαν κλασικά και σύγχρονα έργα σε σύνολα δύο ή και περισσότερων μουσικών οργάνων. Μέσα από αυτή τη διαδικασία τα παιδιά εξασκήθηκαν στον συγχρονισμό, βελτίωσαν την τεχνική τους, έδειξαν αυτοσυγκέντρωση, υπομονή και πειθαρχία και εντυπωσιάστηκαν με το ακουστικό αποτέλεσμα που παράγεται από τα ηχοχρώματα διαφορετικών μουσικών οργάνων. Επιπλέον, ήρθαν σε επαφή με διαφορετικά ακούσματα, πήραν πρωτοβουλίες ως προς την εκτέλεση του κομματιού και ανέπτυξαν τη μουσική και ακουστική τους αντίληψη. Τέλος, μέσα από αυτό το project και μέσα από αυτές τις συνεργασίες αναπτύχθηκε η μουσική – ακουστική αντίληψη των παιδιών και αναδείχθηκε η κοινωνικότητά τους.

Στα παρακάτω video μπορείτε να παρακολουθήσετε διάφορα μουσικά κομμάτια εκτελεσμένα από δύο ή και παραπάνω μαθητές και μαθήτριες, με τα μουσικά όργανα της επιλογής τους.

Υπεύθυνος ομίλου μουσικής, καθηγητής πιάνου και συντονιστής project: Αλέξανδρος Σαββόπουλος

Δασκάλα κιθάρας: Ευαγγελία Γιαντζή

Δασκάλα φλάουτου: Σίλβι Πλαγκαρίτσα

Δασκάλα βιολιού: Γεωργία Αραμπατζή

Δασκάλα βιολοντσέλου: Αδαμαντία Στραύκου

Δάσκαλος κλαρινέτου και σαξόφωνου: Χρήστος Παπαδόπουλος

Γινόμαστε συγγραφείς και εικονογράφοι

Είναι τόσο όμορφο να γίνεσαι συγγραφέας, αλλά εξίσου υπέροχο είναι να εικονογραφείς το σύγγραμά σου. Η δημιουργικότητα στο έπακρο. Έτσι λοιπόν, κι εμείς στην Δ΄τάξη και στο μάθημα των Εικαστικών τολμήσαμε να γράψουμε το δικό μας παραμύθι η κάθε ομάδα και στη συνέχεια να το εικονογραφήσουμε. Μας άξιζαν, λοιπόν, τα βραβεία της συγγραφής και εικονογράφησης, του καλύτερου εξωφύλλου καθώς και της πιο διδακτικής ιστορίας που με τόσο χαρά πήραμε.

Θεσσαλονίκης περιήγηση

Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ

Είμαι ένας κοσμοναύτης και βρίσκομαι στον διαστημικό σταθμό ‘’Earth’’. Αν και είμαι αρκετά ψηλά, ωστόσο μπορώ να διακρίνω τις τεράστιες πόλεις, με τα μεγαλύτερα αξιοθέατα του κόσμου...

Ξαφνικά, βλέπω κάτι σαν μεγάλο χέρι, και πολλά μικρά κυκλάκια να χορεύουν γύρω του. Είναι η πανέμορφη Ελλάδα. Βάζω τα κιάλια, για να τη δω καλύτερα. Α! Να η λίμνη Τριχωνίδα! Να και ο Όλυμπος! Η Αθήνα! Καθώς προχωράει ο διαστημικός σταθμός και χαμηλώνει το ύψος, μπορώ να κοιτάξω, φορώντας εννοείται τα κιάλια, την πόλη όπου γεννήθηκα, την πολυπόθητη Θεσσαλονίκη.

Πλησιάζουμε πιο κοντά. Τώρα βλέπω να απλώνεται μπροστά μου τεράστιος ο Θερμαϊκός. Να τος ο Λευκός Πύργος! Και η παλιά πόλη, τι όμορφη που είναι! Νομίζεις πως μπορείς να την πιάσεις στην χούφτα σου! Βρισκόμαστε σε ύψος 3 χιλιόμετρα. Διακρίνω τα στενά δρομάκια ανάμεσα απ’ τα σπίτια. Το γήπεδο του Π.Α.Ο.Κ. συναγωνίζεται στη μεγαλειότητα με το Καυτατζόγλειο. Μικρά λιμανάκια, σαν χάρτινα κουτιά, που προσπαθούν να δείξουν μεγάλα μπροστά στον απέραντο ωκεανό, γεμίζουν με λογής λογής καραβάκια. Ο ναυτικός όμιλος! Δεκάδες άσπρες βουλίτσες ξεχύνονται στην θάλασσα, προσπαθώντας να μεγαλώσουν κι άλλο. Ο περιφερειακός δρόμος, σαν τείχος προστατεύει την πόλη, αλλά δεν έχει δεκάδες αλλά χιλιάδες μπιλίτσες. Και πράσινα, πράσινα βουναλάκια απλώνονται, ενώ καθώς απομακρύνεται ο διαστημικός σταθμός, η Θεσσαλονίκη μικραίνει, μικραίνει, ώσπου χάνεται...

Κατερίνα Μόσχου - Ε2

Στο πλαίσιο του σχεδίου εργασίας για τα κτίρια της Θεσσαλονίκης, που διήρκεσε από τον Απρίλιο έως των Ιούνιο, οι μαθητές και μαθήτριες της Ε΄ τάξης επιβιβάζονται σε ανοιχτό λεωφορείο και περιηγούνται στο ιστορικό κέντρο της πόλης. Συγχρόνως αναφέρονται στα κτίρια που συναντούν, αρχίζοντας από τα ρωμαϊκά χρόνια και καταλήγοντας στη σημερινή εποχή. Κάθε μαθητής και μαθήτρια μιλάει με φόντο το κτίριο το οποίο ιχνογράφησε και στη συνέχεια χρωμάτισε. Οι παρουσιάσεις των κτιρίων γίνονται με τη χρονολογική σειρά που αυτά κτίσθηκαν. 
Δείτε την ταινία.

Ανθρώπινα δικαιώματα

Έχοντας συζητήσει στην τάξη εξονυχίστικα στην τάξη για τον πόλεμο και τη σημασία της ειρήνης στον κόσμο, μεταφέραμε τη  συζήτηση στα ανθρώπινα δικαιώματα. Είδαμε σχετικά βίντεο, διαβάσαμε κείμενα από το βιβλίο των Ελληνικών και  τη Μελέτη Περιβάλλοντος και καταλήξαμε να φτιάχνουμε με αφίσα συνθέτοντας μικρότερα έργα των παιδιών. Τα παιδιά φέρανε φωτογραφίες σχετικές με το θέμα και το αποτέλεσμα ήταν πολύ όμορφο και  συγκινητικό.