«Αρκετά όσα είδες κι έμαθες. Καιρός να γυρίσεις στη θάλασσα. Εσύ δεν είσαι φτιαγμένη για στεριά, καλή μου χελωνίτσα. Έχουν δει τα μάτια μου πολλές χελωνίτσες της γενιάς σου να χάνονται άδικα. Άλλες ξεστρατίζοντας σαν εσένα κι άλλες πριν προλάβουν να βγουν απ’ τ’ αυγό. Κάθε φορά με γέμιζε θλίψη ο χαμός τους. Βιάσου λοιπόν...».
Αυτό είναι ένα απόσπασμα από το κείμενο «Η χελωνίτσα καρέττα και το παλιό Φολκσβάγκεν» του Χρήστου Μπουλώτη. Διαβάσαμε το κείμενο στο Ανθολόγιό μας και προβληματιστήκαμε για τους κινδύνους που διατρέχουν οι χελωνίτσες και κατ’ επέκταση πολλά ζώα του πλανήτη μας.
Παίρνοντας λοιπόν αφορμή από έναν βασικό κίνδυνο που αντιμετωπίζουν οι χελωνίτσες, που είναι ο αποπροσανατολισμός τους από τα φώτα της πόλης και του δρόμου, φτιάξαμε τις δικές μας χελωνίτσες να εκπέμπουν αυτές, το δικό τους φως! Να εκπέμπουν SOS για να τις προστατέψουμε! SOS για να σεβαστούμε τα ζώα του πλανήτη μας και να βοηθήσουμε να πληθύνουν και πάλι!
Απλή εργασία που κατέκτησε τα παιδιά της Γ΄ τάξης, καθώς συνδύασε πολλά! Ζωγράφισε ο καθένας τη δική του μικρή χελώνα, από πάνω κολλήθηκε το διάφανο καβούκι και γράφτηκε ανάποδα η λέξη SOS. Μιλήσαμε για το φαινόμενο του καθρέφτη και γιατί το γράφουμε ανάποδα! Στη συνέχεια... φακός. Σημαδεύουμε το σήμα μας σε σχετικά σκοτεινό χώρο κι αυτό λειτουργεί σαν προβολέας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου