Ελιά η τιμημένη...

Ελιά η τιμημένη…

Έτσι την αποκαλεί στο ποίημά του ο Κωστής Παλαμάς. Και αλήθεια, πόσο δίκιο έχει! Ένα δέντρο που έχει βαθιά τις ρίζες του στην ελληνική ιστορία και απλώνει τα κλαδιά του σε κάθε έκφανση της ζωής μας. Τη συναντάμε στη θρησκεία, τον πολιτισμό και την τέχνη μας.

Φέτος, λοιπόν, αποφασίσαμε με τους μικρούς μαθητές και τις μαθήτριες της Α’ Τάξης να ταξιδέψουμε μαζί της και να τη γνωρίσουμε καλύτερα, μέσα από την ομαδική εργασία «Ελιά, πες μας την ιστορία σου». Πρώτος μας σταθμός, η μυθολογία. Ποιος άραγε δεν ξέρει τον μύθο για το πώς πήρε η Αθήνα το όνομα της. Πώς το δώρο της θεάς Αθηνάς, η ακριβή ελιά, έκανε τους Αθηναίους να την επιλέξουν ως προστάτιδα της πόλης τους έναντι του θεού Ποσειδώνα. Αφού λοιπόν αναφερθήκαμε σε αυτόν, τα παιδιά κλήθηκαν να στολίσουν χάρτινους αμφορείς. Οι «αγγειογραφίες» τους, εξαιρετικές!

Κι έπειτα, ψηλαφίσαμε την παρουσία αυτού του ευλογημένου δέντρου μέσα στο πέρασμα των αιώνων. Από τη μινωική Κρήτη έως την Ελλάδα του 21ου αιώνα. Την είδαμε ως φορέα του «ευ αγωνίζεσθαι» στον απλό και απέριττο κότινο των Ολυμπιακών Αγώνων να στεφανώνει αθλητές. Τη βρήκαμε να καίει στο ταπεινό καντηλάκι των χριστιανών, να τρέφει, να θεραπεύει, να διακοσμεί, να εμπνέει πεζογράφους, ποιητές, ζωγράφους. Μάλιστα οι μικροί καλλιτέχνες μας έφτιαξαν και τους δικούς τους, μοναδικούς, πίνακες ζωγραφικής.

Μέσα, λοιπόν, από αυτό το συναρπαστικό ταξίδι καταλήξαμε να βιώσουμε αυτό, που τόσο εύστοχα, έγραψε ο Έλληνας νομπελίστας ποιητής, Οδυσσέας Ελύτης: «Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι, που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.»

Απολιθώματα του μέλλοντος...

Στο μάθημα της Ιστορίας μπήκαμε στην ενότητα της προϊστορίας. Μάθαμε πώς έμοιαζε η γη εκατομμύρια χρόνια πριν κι ένας τρόπος για να ανακαλύψουμε την ιστορία της είναι τα απολιθώματα.

Έτσι αποφασίσαμε να φτιάξουμε τα δικά μας απολιθώματα. Φέραμε στην τάξη κοχύλια, φύλλα και πλαστικά παιχνίδια με δεινόσαυρους και ξεκινήσαμε τη διαδικασία. Βάζοντας ίδια ποσότητα αλεύρι και αλάτι και ανακατεύοντάς τα με νερό φτιάξαμε τη ζύμη μας. Ζυμώσαμε όλοι μαζί και απο το ζυμάρι πλάσαμε μπαλάκια ζύμης.

Στη συνέχεια διάλεξε ο καθένας το δικό του απολίθωμα, το πάτησε στο ζυμαράκι του και τα ψήσαμε όλα στον φούρνο του σχολείου μας.

Στο τέλος, κολλήσαμε μαγνητάκι από πίσω, για να μπορούμε να το τοποθετούμε πάνω στη μεταλλική επιφάνεια που θέλουμε! Έτσι, τώρα ο κάθε μαθητής και μαθήτρια της Γ’ τάξης έχει το δικό του απολίθωμα- μαγνήτη και γράφει τη δική του ιστορία!

Η Βιβλιοθήκη μας γιορτάζει! - Παγκόσμια ημέρα Παιδικού Βιβλίου

2 Απριλίου χθες και το Παιδικό Βιβλίο γιορτάζει σε όλη τη γη! Η Δανειστική Βιβλιοθήκη του Σχολείου μας έβαλε τα γιορτινά της και έμεινε εκτάκτως ανοιχτή σε όλα τα διαλείμματα, ώστε να υποδεχτεί και να κεράσει τα παιδιά όλων των τάξεων.

Μεγάλη χαρά μάς έδωσαν οι μικροί και μεγάλοι μαθητές που την επισκέφθηκαν και κάθισαν με την παρέα τους στο σαλονάκι της, για να διαβάσουν τα αγαπημένα τους βιβλία. Αυτό είναι το όραμά μας! Μια Βιβλιοθήκη, ζεστή αγκαλιά για όλα τα παιδιά του Σχολείου! 

Ελληνική Αστυνομία. Έντυπα για τη σωστή αντιμετώπιση κάθε είδους βίας

Μετά την εκτενή ενημέρωση που έγινε στους μαθητές της Ε΄ και Στ΄ τάξης του Σχολείου μας από τους υπεύθυνους αξιωματικούς της Ελληνικής Αστυνομίας, δημοσιεύονται παρακάτω τα έντυπα που δόθηκαν. Αφορούν όχι μόνον τους μαθητές αλλά και τους γονείς και κάθε υπεύθυνο πολίτη.

Μπορείτε να τα κατεβάσετε και να τα τυπώσετε. Θα βρίσκονται πάντα σ΄ αυτόν τον διαδικτυακό χώρο, για να είναι στη διάθεση του καθένα που θα χρειαστεί σχετική ενημέρωση.

ΕΧΕΙΣ ΦΩΝΗ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ

Οδηγίες αντιμετώπισης κινδύνων και βίας… 

για ανήλικους και για πολίτες

Σε κάθε ηλικία οι κίνδυνοι είναι διαφορετικοί. Ας γίνει μια συμφωνία, μια σύμβαση μεταξύ γονέων και παιδιού. Σύμβαση για τη χρήση κινητού τηλεφώνου και Σύμβαση για τη χρήση διαδικτύου.

Παρακάτω μπορείτε να βρείτε τη σύμβαση που αφορά στην ηλικία του παιδιού σας. Τυπώστε, μελετήστε, συζητήστε, εξηγήστε, υπογράψτε, ησυχάστε.

Ηλικίες: 6-10 ετών, 11-14 ετών, 15-18 ετών

ΦΙΛΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΓΟΝΕΩΝ-ΠΑΙΔΙΟΥ

ΠΕΡΙ ΧΡΗΣΗΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ

& ΠΕΡΙ ΧΡΗΣΗΣ ΚΙΝΗΤΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥ

Και βέβαια υπάρχουν οι σχετικοί νόμοι. Δείτε, λοιπόν τι προβλέπεται σχετικά με τα παραπάνω θέματα.

ΜΙΛΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΣ ΤΗ ΖΩΗ ΠΑΡΑΚΑΤΩ

«Τα ανήσυχα μολύβια» της Α΄ τάξης

Áðü ôïí ÃåíÜñç êáé ìåôÜ, ôá ìïëýâéá ôùí ìáèçôþí êáé ìáèçôñéþí ôçò Á´ ôÜîçò Ý÷ïõí «ðÜñåé öùôéÜ»! ¸íáò äçìéïõñãéêüò áíáâñáóìüò åðéêñáôåß êáé ôá ðáéäéÜ, ãåìÜôá áíõðïìïíçóßá, ñùôÜíå êáèçìåñéíÜ ôéò äáóêÜëåò ôïõò: «Êõñßá, Ý÷ïõìå óÞìåñá Ãñáðôü Ëüãï;». Ïé ðñþôåò éóôïñßåò ôùí ðáéäéþí ìáò ãßíïíôáé ðñáãìáôéêüôçôá êáé ç ÷áñÜ ìéêñþí êáé ìåãÜëùí äåí ìðïñåß íá êñõöôåß.

Ç ÐáñáãùãÞ Ãñáðôïý Ëüãïõ óôçí Á´ ôÜîç åßíáé ìéá äéáäéêáóßá ðïõ îåêéíÜåé áðü ôéò ðñþôåò ìÝñåò ôçò ó÷ïëéêÞò ÷ñïíéÜò, äßíïíôáò Ýìöáóç, áñ÷éêÜ, óôçí êáëëéÝñãåéá ôïõ ðñïöïñéêïý ëüãïõ ôùí ðáéäéþí. ÐñïôñÝðïõìå ôïõò ìáèçôÝò êáé ôéò ìáèÞôñéåò íá äéáôõðþíïõí ïëïêëçñùìÝíåò ðñïôÜóåéò óôïí ëüãï ôïõò êáé äåí áñêïýìáóôå óå ìïíïëåêôéêÝò áðáíôÞóåéò. Óõìâïõëåýïõìå êáé ôïõò ãïíåßò íá êÜíïõí ôï ßäéï óôï óðßôé. ÐáñÜëëçëá, åêìåôáëëåýïìáóôå ôçí åéêïíïãñÜöçóç ôïõ ó÷ïëéêïý âéâëßïõ êáé êáèïäçãïýìå ôá ðáéäéÜ óôçí ðåñéãñáöÞ. ÌÝóá áðü ôéò óõæçôÞóåéò ôçò ôÜîçò, âïçèïýìå ôá ðáéäéÜ íá áöçãçèïýí ãåãïíüôá êáé óêÝøåéò ôïõò. Åíèáññýíïõìå ôïí áõèüñìçôï ãñáðôü ëüãï ôùí ðáéäéþí («Äåò, êõñßá, ôé Ýãñáøá!») ðïõ åêöñÜæåôáé ðïéêéëïôñüðùò (ð.÷. ìå Ýíá óçìåßùìá ðñïò ôç äáóêÜëá), êáèþò ôá ðáéäéÜ ìáèáßíïõí ôá ãñÜììáôá ôçò áëöáâÞôáò. ÓéãÜ óéãÜ ôá ðñùôÜêéá ìáò áñ÷ßæïõí êáé áíôéëáìâÜíïíôáé üôé ìðïñïýí íá ãñÜøïõí ôéò äéêÝò ôïõò óêÝøåéò êáé íéþèïõí éó÷õñÜ!ÖôÜíïõìå, Ýôóé, óôï äåýôåñï ôñßìçíï ôçò ó÷ïëéêÞò ÷ñïíéÜò, ïðüôå ïé ìáèçôÝò êáé ïé ìáèÞôñéÝò ìáò áñ÷ßæïõí íá ãñÜöïõí ðñïôÜóåéò ðïõ ðåñéÝ÷ïõí ìßá ëÝîç ðïõ ôïõò äßíïõìå. ÌéëÜìå ôþñá ðéá áíáëõôéêÜ ãéá ôïõò êáíüíåò ðïõ äéÝðïõí ôïí ãñáðôü ìáò ëüãï: îåêéíÜìå ìå êåöáëáßï, áöÞíïõìå áðïóôÜóåéò áíÜìåóá óôéò ëÝîåéò, âÜæïõìå ôåëåßá, äåí îå÷íÜìå ôïõò ôüíïõò. ÌåôÜ êé áðü áõôÞ ôçí ðñïåôïéìáóßá, åßìáóôå Ýôïéìïé ðéá íá ðåñÜóïõìå óôéò éóôïñßåò ôùí ðáéäéþí. Ðáßñíïíôáò áöïñìÞ áðü ìéá åéêüíá êáé Ýíá èÝìá, ôá ðñùôÜêéá ìáò ãñÜöïõí ôéò äéêÝò ôïõò éóôïñßåò. ¸÷åé ðñïçãçèåß ç åðåîåñãáóßá ôïõ èÝìáôïò ìÝóá óôçí ôÜîç ìÝóá áðü ôçí ðñïâïëÞ åðïðôéêïý õëéêïý, ôçí áíÜãíùóç ó÷åôéêþí ëïãïôå÷íéêþí âéâëßùí, ôçí åíçìÝñùóç áðü åéäéêïýò (ð.÷. ï ê. ÂïõôóÜò, ï óêéôóïãñÜöïò, ðïõ ìáò ìßëçóå ãéá ôï êüìéê). Ïé éäÝåò ôùí ðáéäéþí êáôáãñÜöïíôáé êáé ìÝíïõí óôïí ðßíáêá ãéá íá åìðíÝïõí êáé íá âïçèïýí. Ôá ïñèïãñáöéêÜ ëÜèç ôùí ðáéäéþí äéïñèþíïíôáé áðü ôçí åêðáéäåõôéêü ìå ìïëýâé, ãéáôß ðñïôåñáéüôçôá ó΄ áõôÞ ôç öÜóç Ý÷åé ç ïñèÞ äéáôýðùóç ôùí éäåþí.

Ç êáèçìåñéíüôçôá ìÜò äåß÷íåé üôé ïé ìáèçôÝò êáé ïé ìáèÞôñéÝò ìáò áãáðÜíå ôïí ãñáðôü ëüãï êáé áíõðïìïíïýí íá ãñÜöïõí ôéò äéêÝò ôïõò éóôïñßåò. ÌÜëéóôá, óôï ôÝëïò ôçò ó÷ïëéêÞò ÷ñïíéÜò, ïé éóôïñßåò êÜèå ðáéäéïý èá åíùèïýí êáé èá äçìéïõñãÞóïõí ôï äéêü ôïõ âéâëßï!