18 Οκτ 2017

Βιβλιοπαρουσίαση του «Τομ Σόγιερ»


Στα πλαίσια του μαθήματος της Γλώσσας οι μαθητές και οι μαθήτριες της Πέμπτης τάξης διαβάζουν και παρουσιάζουν στους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές τους ένα λογοτεχνικό βιβλίο. Για τον μήνα Οκτώβριο η Χριστίνα Σουλελέ του Ε2 παρουσίασε το βιβλίο «Τομ Σόγιερ».


Τομ Σόγιερ

Συγγραφέας: Μαρκ Τουέιν
Εκδόσεις: Παπαδόπουλος

Το μυθιστόρημα αυτό αφηγείται τη ζωή του Τομ Σόγιερ, ενός ορφανού αγοριού, που τον μεγάλωνε η θεία του, η αδελφή της μαμάς του. ΄Ηταν ένα πολύ άτακτο αγόρι, που δεν αγαπούσε το σχολειό, έκανε συνεχώς σκανδαλιές και διαφορές αταξίες. Μπλεκόταν συνεχώς σε διάφορους καβγάδες, το έσκαγε συχνά από το σχολειό και η θεία του αναγκαζόταν να τον βάζει συχνά τιμωρίες όπως π.χ. διαφορές δουλειές κάθε Κυριακή, να κόβει ξύλα, να βάφει τους τοίχους κτλ.
Είχε γενικά πολύ ανήσυχο πνεύμα και δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με τους κανόνες. Το ανήσυχο πνεύμα του λοιπόν τον οδήγησε μια μέρα να το σκάσει από το σπίτι με δυο φίλους του και να παριστάνουν τους πειρατές. Μετά από λίγες μέρες περιπέτειας  και δυσκολιών αποφάσισαν, τελικά, να γυρίσουν πίσω. ΄Ολοι είχαν ανησυχήσει, γιατί πίστευαν πως είχαν πνίγει και έλεγαν πως είχαν ξεχάσει όλες τις σκανδαλιές και τις άσχημες πράξεις που είχαν κάνει. Αυτή ήταν μια χαρακτηριστική σκανδαλιά από τις πολλές που έκανε.
Αυτό όμως που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν όταν βρέθηκε μαζί με τον φίλο του κατά λάθος ως οι δυο μοναδικοί μάρτυρες ενός εγκλήματος.
Το τέλος της ιστορίας ήταν επίσης πολύ ωραίο, διότι κατάφεραν να βρουν έναν κρυμμένο θησαυρό και να αποκτήσουν έτσι αρκετά χρήματα με τα όποια βοήθησαν πολλούς που το είχαν ανάγκη. Ο ίδιος ο Τομ μοιράστηκε τα χρήματα με τη θεία του και τον ετεροθαλή αδελφό του, καθώς επίσης και με την Μπέκη, το κορίτσι που αγαπούσε και έδωσαν υπόσχεση πως θα παντρευτούν, όταν μεγαλώσουν.
Γενικά, μου άρεσε πολύ η ιστορία του Τομ Σόγιερ. Είχε συνεχή εξέλιξη και πολλές ανατροπές, που μου κρατούσαν το ενδιαφέρον και αγωνιούσα για τη συνέχεια και για το τέλος. Η περιπέτεια και το συναίσθημα εναλλασσόταν συνεχώς.

Χριστίνα Σουλελέ, Ε2


Δεν υπάρχουν σχόλια: