Ο Πύργος της Βαβέλ

Έχουμε την τύχη φέτος να έχουμε πολλά δίγλωσσα παιδιά στην τάξη και το εκμεταλλευτήκαμε!!

Διδάσκοντας στα Θρησκευτικά ένα αγαπημένο μάθημα, τον πύργο της Βαβέλ , το ολοκληρώσαμε παίζοντας ένα παιχνίδι!

Πρώτα αφηγηθήκαμε την ιστορία, λέγοντας ότι οι άνθρωποι θέλησαν να αφήσουν το στίγμα τους στις επόμενες γενιές φτιάχνοντας έναν πύργο που θα υψωνόταν μέχρι τον ουρανό! Αλλά αυτό έφερνε στο προσκήνιο την αλαζονεία τους και ο Θεός τους βοήθησε να απέχουν από αυτήν, κάνοντάς τους να μιλάνε διαφορετικές γλώσσες. Έτσι, δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν και ο Πύργος έμεινε ανολοκλήρωτος.

Αφού πρώτα συζητήσαμε για το τι θέλει να μας διδάξει η ιστορία αυτή, μιλήσαμε στη συνέχεια γι΄ αυτό το δώρο που μας έκανε ο Θεός. Ότι τελικά η γλωσσική πολυμορφικότητα είναι ένα δώρο και η αλληλοκατάνοηση μεταξύ των ανθρώπων είναι βασική για την ανάπτυξη σεβασμού της διαφορετικής γλώσσας, πολιτισμού και κουλτούρας.

Τα δίγλωσσα παιδιά βρέθηκαν στο προσκήνιο και ήταν ένας τρόπος να αγκαλιάσουν και να χρησιμοποιήσουν τη γλώσσα τους!

Τα δίγλωσσα παιδιά βρέθηκαν απέναντι σε ένα άλλο παιδί που είχε μπροστά του χάρτινα ποτηράκια. Τα δίγλωσσα παιδιά κρατούσαν ένα χαρτί με συγκεκριμένη σειρά που έπρεπε να τοποθετηθούν τα ποτήρια. Στην αρχή εξηγούσαν στα ελληνικά. Όταν χτυπούσε το κουδουνάκι, άλλαζαν γλώσσα και εξηγούσαν σε αυτήν! Η τάξη γέμισε με αγγλικά, σέρβικα, αλβανικά, βουλγάρικα, τσέχικα! Προκλήθηκε χάος, σύγχυση και μεγάλη διασκέδαση! Κάποια ζευγάρια τα κατάφεραν κιόλας να φέρουν εις πέρας την κατασκευή του πύργου τους!

Στη συνέχεια είπαμε να γράψουμε στον μαυροπίνακα της τάξης τη λέξη «καλημέρα» σε όσες διαφορετικές γλώσσες βρούμε, μία κάθε μέρα! Κάθε γλώσσα είναι ένας θησαυρός!