Διάλεξε ένα βιβλίο! Δ΄τάξη - Πληροφορική

Μια εργασία της Δ΄τάξης στην Πληροφορική!

Πες μου ένα γλωσσοδέτη... Β΄ τάξη, Πληροφορική

«Οι πραγματικοί ήρωες της εποχής»

«ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΗΡΩΙΔΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ»

Game Changer, Bansky

Ένα μικρό ξανθό αγόρι με τζιν φόρμα και λευκό μπλουζάκι παίζει με τα παιχνίδια του, καθισμένο στο πάτωμα, την περίοδο της πανδημίας του Κορονοϊού. Κάτι όμως αρκετά παράξενο, βλέπουμε στο παιχνίδι του μικρού ήρωα μας . Οι αγαπημένoι του σούπερ ήρωες Μπάτμαν και Σπάιντερμαν που μέχρι πριν λίγο καιρό τον είχαν μαγέψει με τα κατορθώματά τους και που απεγνωσμένα προσπαθούσε να τους μιμηθεί, βρίσκονται στον κάδο απορριμμάτων. Στα χέρια του τώρα κρατάει μια κούκλα σούπερ νοσοκόμα που φορώντας της, την μπέρτα του Μπάτμαν , την έχει μετατρέψει σε σουπεργούμαν.  Είναι έτοιμη να τρέξει και να βοηθήσει όποιον την χρειαστεί βάζοντας τη ζωή της σε κίνδυνο.

  Όλο αυτό το διάστημα που μέναμε κλεισμένοι στην ασφάλεια του σπιτιού μας κάποιοι άλλοι δούλευαν με κίνδυνο τη ζωή τους, σε κάποιες περιπτώσεις, για να μας προστατεύουν και να μας  παρέχουν όλα αυτά που χρειαζόμασταν. Οι άνθρωποι της πρώτης γραμμής, που αγωνίστηκαν ενάντια στον αόρατο εχθρό που ονομάζεται Covid-19 είναι κυρίως οι επαγγελματίες υγείας. Το μεγαλύτερο βάρος σε αυτές τις δύσκολες ώρες, πέφτει στους ώμους του προσωπικού των νοσοκομείων. Οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό είναι οι άνθρωποι που δεν βλέπουν τις οικογένειές τους, κάνουν συνεχόμενες εφημερίες, δίνουν την ψυχή τους για κάθε πολίτη που φτάνει στην πόρτα του νοσοκομείου. Μαζί τους οι επιστήμονες που μας στήριξαν ψυχολογικά  και μας έδωσαν  χρήσιμες συμβουλές  για την καθημερινότητά μας όσο και οι ερευνητές  που περνούσαν ατελείωτες ώρες μέσα στα εργαστήρια τους ψάχνοντας ένα φάρμακο να εξοντώσει τον ιό ή κάποιο εμβόλιο για μελλοντική προστασία. Εξίσου σημαντικός και ο ρόλος των ανθρώπων με τις «διαστημικές στολές» που δούλευαν στην Υπηρεσία Ασθενοφόρων και καλούνταν να μεταφέρουν τους ασθενείς με κορωνοϊο στα νοσοκομεία θέτοντας πολλές φορές σε κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή. Οι δημοτικοί υπάλληλοι στον τομέα της καθαριότητας «πάλευαν» να κρατήσουν καθαρή την πόλη μας. Οι  υπάλληλοι των σουπερ μάρκετ αλλά και των φαρμακείων δούλευαν πολλές ώρες ασταμάτητα και ακούραστα για να μας εφοδιάσουν με είδη πρώτης ανάγκης  αλλά και αντισηπτικά, γάντια, μάσκες που λόγω της αυξημένης ζήτησης βρισκόταν σε έλλειψη. Ακόμη χάρη στους υπαλλήλους των μεταφορικών εταιριών πολλά παιδιά πήραμε και φέτος την πασχαλινή μας λαμπάδα, κάποιοι  συνάνθρωποί μας το φαγητό τους, κάποιοι ηλικιωμένοι τα φάρμακά του, κάποιοι «βιβλιοφάγοι» ένα βιβλίο κ.α. Τέλος όμως θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε την προσπάθεια των δασκάλων που με πολύ μεράκι και όρεξη προσπαθούσαν να διδάσκουν τους μαθητές τους εξ’ αποστάσεως βάζοντάς τους έτσι στον ρυθμό του σχολείου.

 Μακάρι να μπορούσα να στηρίξω κι εγώ με κάθε τρόπο τους ανθρώπους που χρειάζονταν κάποια βοήθεια. Ίσως όταν μεγαλώσω μπορέσω να φανώ χρήσιμος στους συμπολίτες μου σε μια αντίστοιχη περίσταση. 

Αυτοί οι άνθρωποι είναι πραγματικοί «ήρωες» και αξίζουν από όλους μας ένα μεγάλο ευχαριστώ!

                                                                                                                                 Σταύρος – Αρσένιος Αθανασόπουλος, Ε΄

Οι σούπερ ήρωες του σήμερα

Η συγκεκριμένη εικόνα εκφράζει αυτό που η Ελλάδα και άλλες πολλές χώρες βίωσαν αυτούς τους δύσκολους μήνες της πανδημίας. Στο Σκίτσο βλέπουμε το μικρό αγόρι να κρατάει την νοσοκόμα στο χέρι του, κοιτάζοντας την με θαυμασμό και περηφάνια  αφού για αυτόν είναι η ηρωίδα του.  Το παιδάκι πλέον δεν χρειάζεται την φανταστική ανάγκη ενός σούπερ ήρωα αλλά νιώθει την ανάγκη πραγματικών ανθρώπων της καθημερινότητας. Πολλοί άνθρωποι διακινδύνεψαν τη ζωή τους για τον υγεία όλων των συνανθρώπων μας, όπως οι γιατροί και οι νοσοκόμες που ακόμη σώζουν ανθρώπους. Οι  υπάλληλοι σουπερμάρκετ για να μην μας λείψει τίποτα, οι δάσκαλοι για να συνεχίσουν να μας διδάσκουν, οι δημοτικοί υπάλληλοι για να φροντίσουν το περιβάλλον να είναι καθαρό  και οι φαρμακοποιοί για να μας δίνουν τα απαραίτητα φάρμακα. Αυτοί είναι οι πραγματικοί ήρωες, αυτοί που ζουν ανάμεσα μας και προσπαθούν να καταφέρουν να μας δώσουν το δικαίωμα της ελευθερίας μας, το δικαίωμα της ζωής. Αυτοί είναι οι υπερήρωες του κορονοϊού . Αυτοί έκαναν τις πιο μεγάλες θυσίες . Το συγκεκριμένο σκίτσο μας δίνει ένα μάθημα ζωής. Η πιο μεγάλη θυσία του ανθρώπου είναι να διακινδυνεύει τη ζωή του για τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου . Για αυτό δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε ούτε αυτούς ούτε τον αγώνα που κάνανε. 

Καλλιόπη Λαζαρίδου, Ε΄                                                                                                                                 

«Οι πραγματικοί ήρωες της εποχής»

Στο σκίτσο αυτό βλέπουμε ένα μικρό παιδί που παίζει με μία κούκλα σε μορφή νοσοκόμας. Πίσω του φαίνεται ένας κάδος σκουπιδιών με τις παλιές κούκλες του παιδιού, οι οποίες απεικονίζουν διάφορους ήρωες από ταινίες.

  Το μήνυμα που μας περνά αυτό το σκίτσο είναι ότι στις μέρες μας οι πραγματικοί ήρωες είναι οι γιατροί, οι νοσοκόμοι, οι φαρμακοποιοί, οι νοσηλευτές και γενικά οι άνθρωποι που εργάζονται στο Σύστημα Υγείας. Όλοι αυτοί ρισκάρουν τις ζωές τους για να είμαστε εμείς υγιείς και ασφαλείς. Αυτοί είναι τα νέα πρότυπα, οι ήρωες της καθημερινότητάς μας. 

  Πιστεύω πως πρέπει να τους ευχαριστούμε καθημερινά που φροντίζουν να είμαστε ασφαλείς στις δύσκολες στιγμές που περνάμε.

                                                              Κατερίνα Σιάσιου, E

«Η κούκλα και το αγόρι»

 Αυτό το σκίτσο πιστεύω ότι προσπαθεί να μας περάσει ένα μήνυμα για το ποιοι είναι οι πραγματικοί ήρωες . Βέβαια, όχι μόνο το τελευταίο δίμηνο της πανδημίας, αλλά και στις συνθήκες που εμείς μπορεί να θεωρούμε εύκολες, τη στιγμή που αυτοί παλεύουν για εμάς. Ποιοι είναι αυτοί; Είναι οι γιατροί , οι νοσοκόμες και όλοι αυτοί που εργάζονται στους σταθμούς πρώτων βοηθειών σε όλο τον κόσμο, ενώ κάποιοι από εμάς μπορεί να πιστεύουν πως δεν κάνουν τίποτα σημαντικό. Εγώ όμως πιστεύω πως αυτοί είναι οι πραγματικοί ήρωες της εποχής μας, για αυτό και το αγοράκι κοιτάζει με τόσο θαυμασμό την κούκλα-νοσοκόμα και δε σκέφτηκε καν να πάρει τα άλλα παιχνίδια του από το καλάθι .

Μαρία Τοπούζη, E΄

«Οι ήρωες πίσω από τις μάσκες»

 Ένα αγοράκι παίζει με την κούκλα του, ενώ στο βάθος υπάρχει ένας κάδος στον οποίο έχει πετάξει ήρωες παιδικών κόμικ. 

   Ο σκιτσογράφος θέλει να μας περάσει το μήνυμα πως οι αληθινοί ήρωες δεν κρύβονται στα κομικ και στα παιδικά αλλά γύρω μας. Όλοι οι γιατροί, οι φαρμακοποιοί, οι εργαζόμενοι στο σούπερ-μάρκετ και πολλοί άλλοι, που είναι «απλοί» άνθρωποι, αυτοί είναι οι πραγματικοί ήρωες που ξημεροβραδιάζονται για να είμαστε εμείς υγιείς.  

   Μέσα από αυτόν τον αγώνα που περάσαμε τους δύο αυτούς μήνες είδαμε ποια πραγματικά είναι τα σωστά πρότυπα για εμάς τα παιδιά. 

Κατερίνα Νταφούλη, Ε΄

«Οι ήρωες της πανδημίας»

 Στην εικόνα αυτή, βλέπουμε ένα παιδάκι που παίζει με την κούκλα του και στο βάθος φαίνεται ένας κάδος που έχει μέσα τα υπόλοιπα παιχνίδια του .

Η κούκλα του παιδιού δεν είναι κάποιος συνηθισμένος σούπερ-ήρωας, αλλά μια νοσοκόμα. Τώρα με αυτή  την  πανδημία όσοι εργάζονται στο σύστημα υγείας έσωσαν πολλούς ανθρώπους και έτσι το παιδάκι βλέπει τη νοσοκόμα σαν ηρωίδα. Το πρόσωπο της κούκλας αντιπροσωπεύει όλα αυτά τα πρόσωπα των γιατρών και των νοσοκόμων, για αυτό και έχει πάρει την θέση του ήρωα στο μυαλό του παιδιού. Όταν με το καλό τελειώσει αυτή η πανδημία, θα τους έχουμε  ψηλά στην εκτίμησή μας και θα τους χειροκροτούμε. Κουνταρδά Σοφία, Ε΄ 

«Οι νέοι σούπερ-ήρωες»

Σε αυτό το σκίτσο , ένα αγόρι, νεαρό σε ηλικία, παίζει με μία κούκλα. Στο βάθος υπάρχει ένας κάδος σκουπιδιών όπου βρίσκονται δυο διαφορετικές κούκλες, οι οποίες είναι ήρωες από κόμικ και ταινίες. Με αυτό το σκίτσο θεωρώ πως ο δημιουργός του θέλει να μας περάσει ότι οι αληθινοί ήρωες είναι οι νοσοκόμοι, οι φαρμακοποιοί και όποιοι βοηθούν αυτή την περίοδο έτσι ώστε να επιστρέψουμε στην καθημερινότητά μας το γρηγορότερο δυνατόν. Αυτοί είναι που σώζουν τον κόσμο στην πραγματικότητα, ενώ οι σούπερ ήρωες από τις ταινίες και τα κόμικ υπάρχουν μόνο στη φαντασία μας. 

   Συμφωνώ απόλυτα με τον σκιτσογράφο, διότι όντως οι πραγματικοί ήρωες είναι οι γιατροί και οι νοσοκόμοι.

Βασιλική Κυβιρτζίκη, Ε΄

«Οι άνθρωποι της προσφοράς»

    Ένα μικρό αγόρι παίζει με την κούκλα του που είναι μία νοσοκόμα, στην οποία το παιδί έχει βάλει μια μικρή μπέρτα, θεωρώντας πως είναι ήρωας. Στο καλάθι με τα παιχνίδια του έχει πετάξει κάποιους που θεωρούσε ως τότε ήρωες,  τον μπάτμαν και τον σπάιντερμαν. 

 Αυτό το σκίτσο εκφράζει τον ρόλο που έπαιξαν οι άνθρωποι της προσφοράς το τελευταίο δίμηνο της πανδημίας. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν οι γιατροί και οι νοσοκόμοι, οι οποίοι μας προστάτευαν,  μας προστατεύουν αλλά και θα μας προστατεύουν πάντοτε. Δούλεψαν τόσο σκληρά και δεν το έκαναν για τα χρήματα, αλλά για να σώσουν ζωές, διακινδυνεύοντας τη δική τους. Δούλευαν και μέρα-νύχτα, στεναχωριόντουσαν με τους ανθρώπους που ήτανε άρρωστοι και προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να τους κάνουν καλά.  

Γιάννης Παναγιωτίδης, Ε΄

«Οι νέοι ήρωες»

 Το σκίτσο παρουσιάζει ένα παιδί που κρατάει μια κούκλα, η οποία είναι νοσοκόμα ή γιατρός. Το παιδί έχει πετάξει προηγουμένως τις άλλες κούκλες του από διάφορους γνωστούς ήρωες όπως ο μπάτμαν. Οι άνθρωποι της προσφοράς, το τελευταίο δίμηνο με τον ιό, ήταν οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι νοσοκόμοι και όλο το ιατρικό προσωπικό. Η κούκλα της νοσοκόμας συμβολίζει ότι αυτοί οι άνθρωποι έγιναν οι νέοι μας ήρωες.

Θάνος Ματσκίδης, Ε΄

Οι ήρωες μας

     Στο σκίτσο αυτό βλέπουμε ένα παιδί που κρατά στα αθώα χέρια του μια κούκλα νοσοκόμα και από δίπλα του υπάρχει ένας κάδος απορριμμάτων που μέσα του έχει σούπερ ήρωες. Μπορούμε να καταλάβουμε ότι ζει σε μια δύσκολη περίοδο που έχει ξεσπάσει παγκόσμια πανδημία από έναν θανατηφόρο ιό. Το αγόρι έχει καταλάβει τι συμβαίνει και ότι πρέπει να προστατευτεί, μάλιστα τώρα πια βλέπει την νοσοκόμα σαν μια ηρωίδα. Αυτό συμβαίνει διότι οι νοσοκόμες, οι γιατροί και άλλοι πολλοί άνθρωποι που εργάζονται με κίνδυνο την ζωή τους είναι οι ήρωές μας που συμπαραστέκονται, μας σώζουν και βοηθούν να ξεπεράσουμε αυτή την δύσκολη πανδημία. Κάποιοι δεν καταλαβαίνουν τον αγώνα τους, και πολλές φορές μας καταστρέφουν μόνο επειδή θέλουν να είναι ανεξάρτητοι και να κάνουν το δικό τους και αυτό δεν είναι καλό επειδή της περισσότερες φορές παίρνουν και εμάς στο λαιμό τους.

Καλλιόπη Κυριαφίνη, Ε΄

ΗΡΩΕΣ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΙΟΥ

   Το σκίτσο με έναν ευαίσθητο τρόπο μας μεταφέρει τα συναισθήματα εκατομμυρίων ανθρώπων απέναντι στις νοσοκόμες και το νοσηλευτικό προσωπικό που μάχονται στην πρώτη γραμμή.

  Ένα μικρό αγοράκι κρατάει στα χέρια του μία κούκλα καλύτερα νοσοκόμα όπου έχει υψωμένο το χέρι έτοιμη για την νέα της αποστολή. Το αγόρι διαισθάνεται την κατάσταση για αυτό πετάει τον Σπάιντερμαν και τον Σούπερμαν μέχρι τότε σούπερ ήρωες στα σκουπίδια. Το παιδάκι είναι ξανθό, γύρω στα 6-7 ετών και φοράει μία ολόσωμη φόρμα με τιράντες. Από το βλέμμα του καταλαβαίνουμε ότι είναι σκεπτικός υπερήφανος για την νοσοκόμα. Οι σύγχρονοι ήρωες

         Σε μία φωτογραφία που έπεσε πρόσφατα το βλέμμα μου, είδα ένα όμορφο ξανθό παιδάκι να κρατά στα χέρια του μία κούκλα, όχι μία τυχαία κούκλα, αλλά μία ντυμένη ως νοσοκόμα και παραξενεύτηκα. Το αγόρι φοράει τζιν παντελόνι και λευκό μπλουζάκι και παίζει με την νοσοκόμα, αλλά έχει πετάξει στον κάδο των αχρήστων τους ήρωες που μεγάλωσαν χιλιάδες αγόρια στο παρελθόν. Στον κάδο λοιπόν ο Σπάιντερμαν και ο Μπάτμαν μαζί με όλους τους παλιούς ήρωες. Σήμερα ήρωες είναι οι γιατροί και οι νοσοκόμες . 

  Παρατηρώ το βλέμμα του παιδιού και είναι σκεφτικό και σκοτεινό καθώς παίζει με την κούκλα. Ίσως να σκέφτεται το μέλλον του κόσμου, πώς θα είναι από τώρα και στο εξής. Όλα δείχνουν πως θα είναι σκοτεινό και απαισιόδοξο . 

    Παρ' όλα αυτά δεν μπορεί να μην αισθάνεται ευγνωμοσύνη στους γιατρούς και στις νοσοκόμες που  έδωσαν καθημερινό αγώνα για να φροντίσουν χιλιάδες ετοιμοθάνατους ανθρώπους στα νοσοκομεία. Οι νοσοκόμες είναι ο τελευταίος άνθρωπος που βλέπουν αυτοί οι ταλαιπωρημένοι ασθενείς προτού αποχωρήσουν από τον μάταιο τούτο κόσμο. Είναι δηλαδή γι' αυτούς ο φίλος, ο συγγενής, το παιδί, ο άντρας ή η γυναίκα τους. Επομένως τους οφείλουμε ένα τεράστιο ευχαριστώ που μας φρόντισαν. Έγιναν για εμάς « οι σύγχρονοι ήρωες ».

Δανιήλ Κατραντζής, Ε΄

Οι υπερήρωες της εποχής μας

   Ένα μικρό ξανθό αγόρι 4-5 χρονών περίπου, ντυμένο με μια τζιν φόρμα και ένα άσπρο μπλουζάκι είναι καθισμένο στο πάτωμα και παίζει. Κρατάει στο χέρι του μια κούκλα ντυμένη νοσοκόμα, η οποία φοράει έναν μανδύα σαν αυτούς των υπερηρώων. Σ’ ένα καλάθι δίπλα του έχει πετάξει τους υπερήρωες που έπαιζε παλιότερα, όπως τον Μπάτμαν και τον Σούπερμαν. Οι ήρωες αυτοί δεν τον ενδιαφέρουν πλέον, καθώς είναι φανταστικοί και αγωνίζονται να προστατέψουν τον κόσμο μας από φανταστικούς κακούς ανθρώπους και καταστάσεις. Η προσοχή του παιδιού έχει στραφεί στην κούκλα νοσοκόμα, η οποία στην πανδημία που έχει εξαπλωθεί σε όλον τον πλανήτη μας, είναι η ηρωίδα του. Την κοιτάζει με σοβαρότητα και συμπάθεια. Είναι αυτή που στους δύσκολους καιρούς που περνάμε, βοηθάει και συμπαραστέκεται στους άρρωστους συνανθρώπους μας. Τους δίνει ελπίδα, δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουν να παλεύουν για τη ζωή τους και να αντιμετωπίζουν την κατάσταση τους, χωρίς φόβο και πανικό. Τους κάνει να χαμογελούν, αλλά και παρέα όταν είναι ολομόναχοι.

      Όπως διαπιστώνουμε λοιπόν στην περίοδο που διανύουμε, στον πόλεμο κατά της πανδημίας, οι υπερήρωες έχουν αντικατασταθεί από ανθρώπους της καθημερινότητας. Οι άνθρωποι αυτοί, ενώ εμείς καθόμαστε στην ασφάλεια του σπιτιού μας προστατευμένοι από τον ιό, συνεχίζουν να δουλεύουν και να προσφέρουν στην κοινωνία. 

Όμως ποιοι είναι αυτοί; Ας γνωρίσουμε μερικούς. Πρώτα απ΄όλα οι ειδικοί επιστήμονες γιατροί, επιδημιολόγοι και λοιμωξιολόγοι που μας ενημερώνουν καθημερινά πως να προφυλαχθούμε εμείς οι ίδιοι από τον ιό, αλλά και πως να προστατέψουμε της οικογένεια μας και τον περίγυρο μας. Οι αστυνομικοί, που βρίσκονται συνεχώς στους δρόμους, κάνοντας ελέγχους για την εφαρμογή των μέτρων κατά της πανδημίας. ΟΙ δημοτικοί υπάλληλοι καθαριότητας που φροντίζουν για την καθαριότητα της πόλης μας. Οι υπάλληλοι των σουπερμάρκετ και των αρτοποιείων, που αδιαμαρτύρητα δουλεύουν όλη μέρα (φορώντας μάλιστα μάσκες) για να μας εξυπηρετούν και να μας προμηθεύουν με τρόφιμα. ΟΙ υπάλληλοι των φαρμακείων. Οι οδηγοί των μέσων μαζικής μεταφοράς που μας μεταφέρουν όπου χρειάζεται. Δεν πρέπει όπως να ξεχάσουμε και τους δασκάλους μας που ακούραστοι, μετά το κλείσιμο των σχολείων, συνέχισαν τη διδασκαλία των μαθητών τους μέσω του διαδικτύου. Έτσι οι μαθητές κρατούν την επαφή με τα μαθήματα, περνούν δημιουργικά την ώρα τους, αλλά και διασκεδάζοντας καμιά φορά. Παράλληλα δεν μένουν πίσω στα μαθήματα τους, πράγμα που θα τους φανεί πολύ χρήσιμο στην επόμενη σχολική χρονιά τους.

Σας ευχαριστούμε πολύ όλους.

Δημήτριος Λούκαρης, Ε΄

Eνα μικρό αγόρι το οποίο πέταξε στον κάδο τις κούκλες. Έκανε ηρωίδα την νοσοκόμα. Το ηθικό δίδαγμα είναι πως χωρίς τους/τις νοσοκόμες , υπαλλήλους του δήμου για την καθαριότητα, χωρίς τους αστυνομικούς, χωρίς τους εργαζομένους στον φούρνο και άλλους πολλούς δεν θα μπορούσαμε να τα καταφέρουμε, γιατί αυτοί διακινδύνεψαν ακόμα και την ζωή τους.  

Χριστόφορος Μικρός, Ε΄

Το αγοράκι και η κούκλα.

Στην παραπάνω εικόνα ένα αγοράκι που φοράει μία τζιν φόρμα και ένα κοντομάνικο άσπρο μπλουζάκι που παίζει με μία κούκλα - νοσοκόμα ενώ έχει πετάξει τους υπερήρωες – παιχνίδια του, τον Μπάτμαν και τον Σπάιντερμαν, σε ένα καλαθάκι για σκουπίδια, που βρίσκεται παραδίπλα του. Κρατάει την κούκλα - νοσοκόμα και της έχει βάλει ένα πανί για να φαίνεται σαν μπέρτα και την κάνει ήρωα όλου του κόσμου. Την κάνει να πετάει διότι στα μάτια του παιδιού η νοσοκόμα φαίνεται σαν υπερήρωας, λόγω όλων αυτών που άκουγε από τους γονείς του και απ’ την τηλεόραση όλον αυτόν τον καιρό για τον αγώνα ενάντια στον κορονοϊό.

Όμως πρέπει να σκεφτόμαστε και τους άλλους υπαλλήλους όπως τους γιατρούς που θεραπεύουν και φροντίζουν τους ασθενείς. Τους δημοτικούς υπαλλήλους που μαζεύουν τα σκουπίδια ώστε να διατηρείται καθαρή η πόλη. Τους φαρμακοποιούς που πουλάνε αντισηπτικά, μάσκες και γάντια και τα φάρμακα. Τους αστυνομικούς που συμβουλεύουν τους πολίτες να τηρούν τα μέτρα προστασίας, όπως να μην συγκεντρώνονται πολλοί μαζί αλλά να κρατάνε αποστάσεις δύο μέτρων μεταξύ τους και να μένουν στα σπίτια τους. Τους φουρνάρηδες που έβγαζαν ψωμί για να αγοράζει ο κόσμος. Τους εργαζόμενους στα σουπερμάρκετ που έκαναν υπομονή και έμεναν εκεί για να βοηθήσουν τους πολίτες να ψωνίσουν τρόφιμα και προϊόντα πρώτης ανάγκης για να έχουν στο σπίτι τους.

Δημήτρης Κοβάνης, Ε΄

Όλοι μαζί μπορούμε 

Στην παρακάτω εικόνα βλέπουμε ένα μικρό αγοράκι που πετάξει τους υπερήρωες του και κρατάει μια νοσοκόμα. Αυτή η εικόνα δείχνη πως οι υπερήρωες τον comic δεν είναι αληθηνοί και δεν μπορούν να σε προστατέψουν από τον ιό αλλά οι γιατροί και οι νοσοκόμες πουείναι αληθινή μπορούν να μας προστατέψουν. Οι πραγματικοί ήρωες αυτής της περιόδου είναι οι γιατροί και οι νοσοκόμες που μας προφυλάσουν απ΄τον ιό ενώ εκείνοι εκθέτονται καθημερινά

Μαρία Χαμαμτζόγλου, Ε΄

To αγόρι και οι κούκλες 

Το αγόρι στο σκίτσο παίζει με τα παιχνίδια του. Δηλαδή κρατάει μια νοσοκόμα στον αέρα σαν να πετάει και τους άλλους σούπερ ήρωες τους έχει πετάξει στον κάδο τον σκουπιδιών. Δηλαδή η νοσοκόμα μπορεί να βοηθήσει πιο πολύ από τους σούπερ ήρωες ειδικά με το θέμα του Κορωνοϊού. Όλοι μπορούν να βοηθήσουν με υπομονή συμπόνια και δύναμη μέσα στη καραντίνα. Μπορούν να βοηθήσουν  όλοι οι γιατροί οι νοσηλευτές οι οδηγοί ασθενοφόρων και άλλοι όπως οι αστυνομικοί οι δάσκαλοι κάνοντας power point (κ.τ.λ.), οι δημοτικοί υπάλληλοι οι υπάλληλοι στα μαγαζιά οι φαρμακοποιοί, τα delivery και πολύ άλλοι. Και οι υπόλοιποι ακούγοντας τος κανόνες και μένοντας σπίτι. Ας μην τους ξεχνάμε μπορούν όλοι να βοηθήσουν και εσύ που είσαι παιδί βοηθώντας τους γονείς σου. 

Αλκμήνη  Ζαφράκα, Ε΄ 

Στο σκίτσο βλέπουμε ένα αγόρι που έχει πετάξει τους φανταστικούς σούπερ ήρωες στον κάδο και παίζει με μία κούκλα νοσοκόμα που την φαντάζεται ηρωίδα του κόσμου γιατί σώζει τους ανθρώπους από την πανδημία που περνάμε.

  Αυτές τις μέρες δεν σταμάτησαν κάποιοι να δουλεύουν και να κινδυνεύουν από τον κορωνοϊο. Όπως οι γιατροί, οι νοσηλευτές,οι αστυνομικοί και οι στρατιωτικοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι στα καταστήματα και στα φαρμακεία.Επίσης δεν έχουν σταματήσει να δουλεύουν από το σπίτι οι δάσκαλοι και οι μαθητές. 

Σοφία Σταμπουλίδου, Ε΄

«Τέρμα ο μπάτμαν κι ο σούπερμαν»

Το σκίτσο δείχνει ένα αγόρι που παίζει με ένα παιχνίδι. Το αγόρι είναι περίπου οχτώ χρονών και το παιχνίδι είναι μια κούκλα και μάλιστα μια νοσοκόμα.

Το αγοράκι έχει κι άλλα παιχνίδια κοντά του, όπως ο «Μπάτμαν» και ο «Σούπερμαν», όμως αυτά είναι πεταμένα σε ένα καλάθι σκουπιδιών. Ακόμη, η νοσοκόμα φοράει μπέρτα, όπως αυτή του Σούπερμαν και το αγοράκι την κρατάει ψηλά, με το ένα του χέρι, σαν να πετάει και να ανασηκώνεται η μπέρτα της.

Αυτό θέλει να δείξει ότι τα παιδιά αντιλαμβάνονται πως στην εποχή μας έχουν γίνει άλλοι οι ήρωες της καθημερινότητας. Τώρα είναι οι γιατροί και οι νοσοκόμες, που παλεύουν με την αρρώστια, τον κορονοϊό. Βέβαια, το αγόρι θα μπορούσε να κρατάει ένα γιατρό αντί για μια νοσοκόμα, ή έναν άντρα νοσοκόμο ή έναν φαρμακοποιό, αλλά φαίνεται δεν είχαν οι γονείς του να του δώσουν ένα τέτοιο παιχνίδι. 

Πάντως, το αγόρι φαίνεται ότι κατάλαβε πόσο σπουδαία είναι η προσφορά των ανθρώπων αυτών, ειδικά στις μέρες μας. Δηλαδή κατάλαβε ότι δεν έχουν σημασία οι ψεύτικοι ήρωες αλλά οι αληθινοί, που γίνονται θυσία για τη φροντίδα των συνανθρώπων τους.

Μαρία Αρσενιάδου, Ε΄

«Δεν  υπάρχουν  σούπερ ήρωες μόνο στα  comic»

Στο σκίτσο αυτό βλέπουμε ένα αθώο αγοράκι να κρατάει με καμάρι στα χέρια του μια κουκλίτσα ντυμένη  νοσοκόμα. Φαίνεται  ότι προτιμάει  τη    νοσοκόμα από τον Spiderman και τον Batman που τους έχει ίδη πετάξει στο καλάθι των αχρείστων.

     Και έτσι είναι οι πραγματικοί ήρωες στην ζωή μας Spiderman δεν είναι ο  Spiderman και ο Batman αλλά οι άνθρωποι  που θυσιάζουν τον εαυτούς και εργάζονται για το καλό των συνανθρώπων τους. Όπως τελευταία με τον κορονοϊό εργάστηκαν με κίνδυνο για την υγεία τους οι νοσοκόμες , οι γιατροί , οι φαρμακοποιοί , οι οι υπάλληλοί των σούπερ-μάρκετ και άλλοι για την εξυπηρέτηση όλον μας!!!

       Αυτοί είναι οι πραγματικοί υπερήρωες  και αξίζουν το χειροκρότημα μας!!!

Αγγελική Καρδίζη, Ε΄ 

Ένα μικρό ξανθό αγοράκι κρατάει μια νοσοκόμα ηρωίδα και έχει πετάξει τις άλλες κούκλες επειδή ,όχι οι υπερήρωες  σώζουν τον κόσμο αλλά οι νοσοκόμες.

        Τώρα με τον κωρονοϊό αρκετοί άνθρωποι δουλεύουν ρισκάροντας τη ζωή τους για εμάς, κάνουν το καλό για τους υπόλοιπους ανθρώπους και μας βοηθούνε να περάσουμε αυτήν την πανδημία πιο εύκολα. Όπως οι νοσοκόμες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή για ό,τι χρειαστούμε, οι υπάλληλοι στα σούπερ μάρκετ που μας εργάζονται για να βρούμε τα προϊόντα που ψάχνουμε, οι φαρμακοποιοί που μας παραδίδουν τα φάρμακα που χρειαζόμαστε, οι φουρνάρηδες που φτιάχνουν με την αγάπη τους τα ψωμιά και μας τα δίνουν με περηφάνια.

   Σεβδυνίδου Μαρίνα, Ε

Το παιδί που δίνει αξία στη νοσοκόμα

Στην εικόνα υπάρχει ένα μικρό αγόρι που έχει πετάξει όλους τους σουπερ ήρωές του. Κρατάει ψηλά μία νοσοκόμα που φοράει μάσκα και την κοιτάζει σκεπτικός.

Φαίνεται επίσης να σκέφτεται όλους τους ανθρώπους της προσφοράς την περίοδο της πανδημίας τους υπαλλήλους στο σούπερ μάρκετ, τους δημοτικούς υπαλλήλους, τους αστυνομικούς, αυτούς που κάνουν ντελίβερι και άλλους.

Νίκος Ξύστρος, Ε΄ 

 Η νοσοκόμα υπερήρωας

Το σκίτσο δείχνει ένα παιδάκι να παίζει με τα παιχνίδια του που είναι κάποια παιχνίδια από διάφορα κόμικς και ταινίες. Το παιδάκι κρατάει στα χέρια του μόνο μια νοσοκόμα και νομίζει πως αν δεν ήταν αυτή, πολλοί άνθρωποι θα είχαν χάσει την ζωή τους. Γι' αυτόν η νοσοκόμα είναι μια ηρωίδα.

Το τελευταίο δίμηνο της πανδημίας πολλοί άνθρωποι πηγαίνουν στις δουλειές τους για να βοηθήσουν τους ανθρώπους. Οπότε για να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους μένουμε όσο μπορούμε σπίτι και για να είμαστε ασφαλείς.

Γιώργος Μπαλίτας, Ε΄

Στο παραπάνω σκίτσο βλέπουμε ένα μικρό παιδάκι που κρατάει στο χέρι του μια κούκλα. Η κούκλα αυτοί δεν είναι μια συνηθισμένη κούκλα ούτε μια γνωστή ηρωίδα. Είναι μια απλή νοσοκόμα. Παρατηρούμε ότι μπροστά στο παιδάκι υπάρχει ένας κάδος που μέσα βλέπουμε να έχει πετάξει τον Μπάτμαν και τον Σπάιντερμαν. Τους πέταξε διότι αυτόν τον καιρό οι νοσοκόμες σώζουν τον κόσμο όχι η άλλοι «σούπερ ήρωες». Αυτό το αγοράκι ο Διονύσης είναι ξανθός και φοράει μια τζιν φόρμα και ένα άσπρο μπλουζάκι, πάει Δευτέρα Δημοτικού άρα είναι 7 ετών. Σε αυτό το διάστημα οι περισσότεροι άνθρωποι έγιναν σούπερ ήρωες όπως οι νοσοκόμοι, οι φαρμακοποιοί, οι υπάλληλοι στα σουπερμάρκετ,. Δεν βοήθησαν μόνο αυτοί και εμείς βοηθήσαμε, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, όπως μπορούσε.

Γεωργία-Μαρία  Αγγουρά, Ε΄

ΗΡΩΕΣ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΙΟΥ

   Το σκίτσο με έναν ευαίσθητο τρόπο μας μεταφέρει τα συναισθήματα εκατομμυρίων ανθρώπων απέναντι στις νοσοκόμες και το νοσηλευτικό προσωπικό που μάχονται στην πρώτη γραμμή.

  Ένα μικρό αγοράκι κρατάει στα χέρια του μία κούκλα, καλύτερα μια νοσοκόμα, όπου έχει υψωμένο το χέρι έτοιμη για την νέα της αποστολή. Το αγόρι διαισθάνεται την κατάσταση για αυτό πετάει τον Σπάιντερμαν και τον Σούπερμαν, μέχρι τότε σούπερ ήρωες, στα σκουπίδια. Το παιδάκι είναι ξανθό, γύρω στα 6-7 ετών, φοράει μία ολόσωμη φόρμα με τιράντες. Από το βλέμμα του καταλαβαίνουμε ότι είναι σκεπτικός και υπερήφανος για την νοσοκόμα. 

Ευτυχία Μπιτζένη, Ε΄

Ήρωες την εποχή του κορονοϊού...

Game Changer, Bansky

 Ήρωες την εποχή του κορονοϊού

Το σκίτσο εκφράζει αυτό που όλη η κοινωνία της Ελλάδος είδε και κατάλαβε, κατά τους δύσκολους μήνες της μάχης με τον κορονοϊό. Γιατροί, νοσοκόμες και νοσοκόμοι, εργάτες σε εργοστάσια και πολύ καταστήματα, οι αγρότες, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές είναι οι πραγματικοί ήρωες για μικρούς και μεγάλους. Γι’ αυτό κι η νοσοκόμα στο σκίτσο έχει μπέρτα που την κάνει να μοιάζει με υπερήρωα. Οι φανταστικοί ήρωες των κόμικς έχουν αντικατασταθεί από τους πραγματικούς ήρωες, οι οποίοι δεν έχουν υπερφυσικές δυνάμεις, ωστόσο ζουν ανάμεσά μας και μας χαρίζουν το δικαίωμα στη ζωή.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που αναφέραμε πριν: οι γιατροί και οι νοσηλευτές, οι οδηγοί, οι εργάτες, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, οι αγρότες, οι αστυνομικοί συνεργάστηκαν τόσο καλά που πλέον αρχίζουμε να αναπνέουμε τον αέρα της ελευθερίας. Η χώρα μας δεν έχει τόσους ασθενείς επειδή όλοι αυτοί οι ήρωες και εμείς μαζί τους συνεργαστήκαμε αρμονικά. Δε θα τους ξεχάσουμε ποτέ. 

Νεφέλη, Ε΄

Ο καλλιτέχνης θέλει να μας περάσει ένα μήνυμα με αυτό το σκίτσο ότι οι ήρωες δεν υπάρχουν μόνο στις ταινίες και στα παραμύθια, άλλα και στην πραγματική ζωή. Μας δείχνει ένα παιδάκι το οποίο έχει επηρεαστεί από τη πανδημία του τελευταίου διμήνου. Παίζει κρατώντας μια κούκλα νοσοκόμα στο χέρι του. Στο πίσω πλάνο μπορούμε να δούμε ότι έχει πετάξει τους σούπερ ήρωες του γιατί είδε ότι το νοσηλευτικό προσωπικό έσωσε και σώζει ζωές και όχι οι παιδικοί ήρωες στις ταινίες και την τηλεόραση. Το παιδάκι είναι ξανθό και φοράει μια φόρμα, πιθανόν είναι ηλικίας 7-8 ετών. Σε αυτήν την πανδημία είδαμε καθημερινούς ανθρώπους να γίνονται υπερήρωες. Για παράδειγμα το νοσηλευτικό προσωπικό ,οι φαρμακοποιοί, αυτοί που κάνουν ντελίβερι στα σπίτια, οι υπάλληλοι των σούπερ μάρκετ και άλλοι που αγωνίζονται για να βοηθήσουν την κοινωνία.Βοήθησαν επίσης και οι απλοί άνθρωποι σαν και εμάς με την στάση τους ακολουθώντας τις οδηγίες των επιστημόνων.

Βαλεντίνα. Ε΄

Όλοι μαζί μπορούμε

Στο σκίτσο βλέπουμε ένα μικρό αγοράκι που έχει πετάξει τους υπερήρωες του και κρατάει μια νοσοκόμα. Αυτή η εικόνα δείχνει πως οι υπερήρωες τον comic δεν είναι αληθηνοί και δεν μπορούν να σε προστατέψουν από τον ιό αλλά οι γιατροί και οι νοσοκόμες που είναι αληθινοί και μπορούν να μας προστατέψουν. Οι πραγματικοί ήρωες αυτής της περιόδου είναι οι γιατροί και οι νοσοκόμες που μας προφυλάσουν απ΄τον ιό ενώ εκείνοι κινδυνεύουν καθημερινά.

Μαρία, Ε΄

Άγνωστοι Σούπερ  Ήρωες

Στο σκίτσο παρουσιάζεται ένα μικρό αγοράκι που κρατάει στα χέρια του μία κούκλα. Η κούκλα αυτή δεν είναι συνηθισμένη. Μοιάζει με κάποια σούπερ ηρωίδα αλλά δεν είναι. Είναι μία νοσοκόμα. Δίπλα στο παιδάκι υπάρχει ένας κάδος μέσα στον οποίο βρίσκονται πεταμένοι ο Σπάιντερμαν και ο Σούπερμαν, γνωστοί σούπερ ήρωες. Παρ’ όλα αυτά το αγόρι προτιμάει να παίξει με την κούκλα νοσοκόμα. Από τον τρόπο που το παιδί κρατάει την κούκλα φαίνεται σαν αυτή να κατεβαίνει από τον ουρανό για να βοηθήσει όσους το έχουν ανάγκη. Αυτή η κίνηση του παιδιού συμβολίζει το γεγονός ότι τις δύσκολες μέρες της πανδημίας οι γιατροί και οι νοσηλευτές ήταν οι ήρωες του κόσμου. Υπήρξαν οι άνθρωποι που δούλευαν καθημερινά ατελείωτες ώρες για να μπορέσουν να κάνουν καλά όσους ήταν άρρωστοι. 

Εκτός από τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό όμως και άλλοι επαγγελματίες δε σταμάτησαν να δουλεύουν για να προσφέρουν στον κόσμο. Οι φαρμακοποιοί ήταν εκεί για να δίνουν τα απαραίτητα φάρμακα, οι υπάλληλοι σούπερ μάρκετ για να μην λείψει τίποτα από κανέναν, οι δημοτικοί υπάλληλοι για να μη σταματήσει κανένας δρόμος να είναι καθαρός. Όλοι τους έκαναν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να έχουμε όλοι οι άνθρωποι όσα επιθυμούμε. Αυτοί είναι οι πραγματικοί ήρωες της εποχής με τον κορονοϊό.

Ραφαηλία, Ε' 

Βιβλία με «πολύ ξεχωριστές ιδιότητες...»

Τι θα γινόταν αν βρισκόταν στα χέρια σου ένα βιβλίο με πολύ ξεχωριστές ιδιότητες; Σήμερα έχεις την ευκαιρία να διηγηθείς μια περιπέτειά σου με ένα ξεχωριστό βιβλίο! Μπορείς να διαλέξεις ένα από τα τρελά βιβλία που σου δίνονται και να σκαρφιστείς μια φανταστική ιστορία γι' αυτό.

Βιβλίο από καραμέλα: κάθε σελίδα άλλη γεύση.

Βιβλίο‐σπίτι: μένουμε μέσα μαζί με τους ήρωες.

Βιβλίο που αλλάζει: κάθε μέρα άλλη ιστορία.

Βιβλίο που κινείται: οι εικόνες του ζωντανεύουν.

Βιβλίο που μιλάει: διηγείται ή επεμβαίνει όταν μιλάς. 

Βιβλίο‐γλειφιτζούρι: το τρως και η ιστορία του περνάει στο μυαλό σου. 

Βιβλίο‐πόρτα: περνάς από μέσα του και πας σε άλλο μέρος ή εποχή. 

Βιβλίο αόρατο: αόρατο για τους άλλους και βοηθός για σένα.

Τώρα η εξέλιξη είναι στα χέρια σου!

Το βιβλίο-πόρτα 

      Μια μέρα βρισκόμουν σε μία βιβλιοθήκη, ψάχνοντας για ένα βιβλίο, τότε είδα ένα ξεχωριστό βιβλίο με τίτλο «Η μαγική πόρτα». Όταν το άνοιξα για να το διαβάσω εμφανίστηκε μία πόρτα! Ήμουν περίεργη και την άνοιξα… Κάτι με τράβηξε μέσα της!!! Κατάλαβα ότι ήμουν μέσα στο βιβλίο!!!Φοβήθηκα πολύ!!!Είδα μία πόρτα και σκέφτηκα ‘ότι ίσως αυτή η πόρτα θα με οδηγούσε πίσω στην βιβλιοθήκη έτσι την άνοιξα. Όμως δεν πήγα στην βιβλιοθήκη  αλλά άλλαξα σελίδα στο βιβλίο… Ξαφνικά άρχισε να χιονίζει! Κρύωνα και άρχισα να τρέχω μήπως βρω κάποια άλλη πόρτα. Ευτυχώς βρήκα μία την άνοιξα αλλά δυστυχώς πήγα σε μία…  ζούγκλα!! Πάλι άρχισα να τρέχω και πάλι βρήκα μία πόρτα. Την άνοιξα αλλά φοβήθηκα μήπως δεν γυρνούσα στην βιβλιοθήκη αλλά γύρισα. Το ταξίδι μου ήταν πολύ κουραστικό και αγχωτικό ειλικρινά δεν θα ήθελα να μου ξανασυμβεί κάτι τέτοιο… 

Χριστίνα Αυγέρη Δ1

Το βιβλίο που μιλάει

Μια μέρα βλέπω ξαφνικά στη βιβλιοθήκη ένα βιβλίο που μιλάει. Το παίρνω στα χέρια μου και συζητάω μαζί του, του λέω:

- Πώς μιλάς, έχεις οικογένεια?

Και το βιβλίο μου απαντάει:

- Μιλάω, διότι είμαι το βιβλίο που μιλάει!

Εκείνη τη στιγμή τα έχασα, δεν ήξερα τι να κάνω. Αυτό το παράξενο βιβλίο είχε διακόψει την γαλήνη μου.  Στο τέλος όμως το πήρα απόφαση ότι θα το κρατούσα μυστικό.  Θα ήταν κάτι σαν ημερολόγιο!

Ζωή Δρεπανίδου

Βιβλίο-σπίτι: μένουμε μέσα μαζί με τους ήρωες.

  Μια μέρα είχα πάει σ’ ένα βιβλιοπωλείο για να αγοράσω ένα βιβλίο για την μαμά μου. Ξαφνικά εκεί που περπατούσα βρήκα ένα βιβλίο που μου άρεσε πάρα πολύ. Φεύγοντας το αγόρασα. Μόλις έφτασα στο σπίτι έκατσα να το διαβάσω. Όμως μόλις το άνοιξα έγινε κάτι πολύ περίεργο…

Βγήκε ένας ήρωας από το βιβλίο και με ρώτησε:     

-Θες να έρθεις στο σπίτι μου;                                      

 -Ναι ,απάντησα εγώ.

Τότε με τράβηξε μέσα στο βιβλίο και μου εξήγησε ότι μπορούσα να μείνω μέσα στο βιβλίο όσο ήθελα. Όταν πια είχαμε μπει εντελώς μέσα στο βιβλίο μου έδειξε ότι σε κάθε σελίδα είχε και από ένα δωμάτιο. Μετά από λίγο  είχαμε περάσει όλα τα δωμάτια μέχρι που φτάσαμε στον κήπο εκεί μου εξήγησε την ιστορία του, γίναμε φίλοι και μου είπε ότι όταν δεν έχω τι άλλο να κάνω να μπαίνω μέσα στο βιβλίο.  Τέλος βγήκα έξω απ’ το βιβλίο και είπα στον εαυτό μου ότι αυτό βιβλίο δεν θα το πετάξω ποτέ και το έβαλα στην βιβλιοθήκη μου.

Μιχαέλα Γαϊτανίδου

Το ταξίδι με το αόρατο βιβλίο

Μια μέρα του καλοκαιριού πήγα να κάνω πεζοπορία με την οικογένειά μου. Πήρα και το αγαπημένο βιβλίο μαζί μου να το διαβάσω. Όμως όταν περπατούσαμε στο βουνό το έχασα. Κατάλαβα ότι χάθηκε επειδή η τσάντα μου φάνηκε ελαφρύτερη. Όταν το κατάλαβα γύρισα να δω άμα ήταν στην τσάντα μου αλλά δεν το είχα. Τότε ρώτησα τους άλλους αν το είδαν αλλά δεν το είχαν δει. Μετά από λίγο με ρώτησαν:

-- Ποιο βιβλίο; Εσύ δεν είχες βιβλίο μαζί σου.

Τότε μου ήρθε στο μυαλό πως οι άλλοι δεν μπορούσαν να δουν το βιβλίο. Ήταν αόρατο. Το είχα βρει τυχαία και ήταν δικό μου, ολόδικό μου. Μέχρι που το έχασα. Ελπίζω αυτός που το βρήκε να το χρησιμοποιήσει σωστά γιατί είχε μαγικές ιδιότητες και εκπλήρωνε όλες μου τις επιθυμίες. Κρίμα που το έχασα. 

Ελένη Δέλτα

Βιβλίο από καραμέλα κάθε σελίδα άλλη γεύση.

Άμα είχα ένα τέτοιο βιβλίο θα είχα σίγουρα ένα με 1.000.000.000.000 σελίδες  και κάθε  μέρα  θα έτρωγα και από μια .Κάποιες  φορές θα έδινα και στους φίλους μου να φάνε από καμιά σελίδα.  

Δημήτρης Αυλογιάρης

Βιβλίο-σπίτι

    Αν υπήρχε ένα βιβλίο, που θα μπορούσαμε να κατοικούμε μέσα σε αυτό, μαζί με τους ήρωες του βιβλίου, θα είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε μαζί με αυτούς,  πολλά διασκεδαστικά πράγματα σε σχέση με το αν διαβάζαμε το βιβλίο σε ένα απόγευμα. Για παράδειγμα θα παίζαμε με όρεξη μαζί με τους ήρωες, θα συμμετείχαμε με ενθουσιασμό  στην περιπέτειά τους,  όπως την έζησαν και αυτοί. Ακόμα και στη διάρκεια της νύχτας,  που δε θα παίζαμε, άλλα θα ξεκουραζόμασταν μέσα στο φανταστικό σπίτι των ηρώων, θα περνούσαμε ενδιαφέρουσες στιγμές, γιατί θα νιώθαμε ότι βρισκόμαστε σε ένα ασυνήθιστο μέρος με ξεχωριστούς ανθρώπους που δεν τους έχεις κάθε μέρα δίπλα σου. 

Ακριτίδου Ιωάννα

Βιβλίο - γλειφιτζούρι

Ο μπαμπάς μου όταν γύρισε απ τη δουλειά του μου έφερε ένα δώρο έκπληξη!

Πρώτη φορά έβλεπα ένα βιβλίο γλειφιτζούρι!!!! Ήταν μεγάλο σε σχήμα ενός σκίουρου και πολύχρωμο!!! Το βιβλίο ονομαζόταν "ο σκίουρος με τις τρεις βίλες του".  Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να το φάω ι για να μάθω την ιστορία του.  Έτσι άρχισα να το τρώω.  Ήταν πολύ νόστιμο και με έναν παράξενο τρόπο όσο το έτρωγα τόσο η ιστορία περνούσε στο μυαλό μου.

Ήταν ένα βιβλίο μόνο για μένα και μόνο για μία φορά. Παρόλα αυτά το ευχαριστήθηκα πολύ και εύχομαι και άλλα παιδιά να βρεθούν στη θέση μου!!!

Μπούρμπουλα Δήμητρα Δ2

Βιβλίο που αλλάζει

Μια μέρα πήγα εκδρομή με την οικογένειά μου. Οι ακτίνες του ήλιου που ξεπρόβαλαν μέσα από τα ψηλά δέντρα,  έκαναν το τοπίο μαγικό. Η φύση έμοιαζε με τη Νεραιδοχώρα. Σε κάποιο σημείο εντόπισα μία πηγή ( δεν πάω να πιω λίγο δροσερό νερό ). Αφού ρώτησα την μαμά μου απομακρύνθηκα. Εκεί πέρα άκουσα μία γλυκιά φωνούλα να σιγοτραγουδάει. Άραγε ποιος είναι; 

-Ποιος τραγουδάει ;

-Εγώ .

-Ποιος εγώ ;

-Να εδώ πίσω είπε μία νεραΐδα ...Πως σε λένε κοριτσάκι;

-Μακρίνα , απάντησα. Εσένα ;

-Εμένα με λένε Λούση, νεράιδα Λούση, η φύση είναι το σπίτι μου ,τα παιχνίδια μου  ο καταρράκτης και τα γάργαρα νερά .    

Ήμουν πολλή  ενθουσιασμένη με αυτά που άκουγα  και έβλεπα από τη Λούση και τότε τη ρώτησα:

-Να πάω να πω στη μαμά μου ότι σε είδα;

-Όχι, όχι, όχιιιιιιιιιιιιιιι, μην το πεις, θα είναι το μικρό μας μυστικό, εντάξει;          

-Ναι αλλά θέλω μία χάρη. Μου αρέσουν πολύ τα βιβλία, αλλά βαρέθηκα όλη την ώρα τα ίδια, τι να κάνω ;

-Το βρήκα, θα  σου δώσω  ένα βιβλίο  που κάθε μέρα  θα έχει διαφορετική ιστορία, είσαι ικανοποιημένη Μακρίνα;

-Ναιιιιιιι, σε ευχαριστώ πολύ, νομίζω ότι είσαι η καλύτερη νεραΐδα του  κόσμου!!!  

-Μακρίνα, έλα  να φας φώναξε η μαμά μου.

-Έρχομαι αμέσως μαμά. Μεμιάς η εικόνα της πολύχρωμης νεράιδας εξαφανίστηκε και έμεινα με το μαγικό βιβλίο στο χέρι!!!

Τικέλλη Μακρίνα Δ2

Βιβλίο - σπίτι

Μια φορά περπατούσα έξω στον δρόμο και ξαφνικά βλέπω,  ενα βιβλίο .

Το έπιασα και μπροστά μου πετάγεται ενα σπίτι. Μόλις το είδα μπήκα μέσα. Ήταν τόσο όμορφο ώσπου βλέπω έναν άνθρωπο και τρόμαξα.

Του λέω ποιος είσαι εσύ; και αυτός μου απαντάει είμαι ο ήρωας του βιβλίου, εάν θέλεις μπορείς να μείνεις μαζί μου. Έτσι τον γνώρισα καλύτερα και έμεινα εκεί.

Κατηχωρίτου Άννα Μαρία Δ2