18 Μαΐ 2020

Ένα παιδί με τον σκύλο του

Ο ξανθομάλλης ήρωας μας με σκυθρωπό κάπως βλέμμα, που προσπαθεί να ισορροπήσει πάνω στις ράγες του τρένου μοιάζει με πουλί που ανοίγει τα φτερά του και προσπαθεί να πετάξει. Ο  συννεφιασμένος ουρανός με τα γκριζωπά σύννεφα και το ξερό τοπίο γύρω, κάνει την εικόνα  στενόχωρη. Το δεκάχρονο περίπου, αγόρι φοράει μια λερωμένη , ολόσωμη τζιν φόρμα με τιράντες και ένα λευκό ριγέ πουκάμισο. Τα παπούτσια παλιά και βρώμικα μάλλον, από το παιχνίδι του στην εξοχή. Συντροφιά και αδυναμία του, ο ασπρόμαυρος, ταλαιπωρημένος σκύλος    του, που τον ακολουθεί σε κάθε του εξόρμηση.
  Φαντάζομαι πως ζει σ’ ένα φτωχικό, μικρό σπίτι στο χωριό που βρίσκεται πίσω από τις ράγες. Οι γονείς και οι συγγενείς του πιθανόν να ασχολούνται με αγροτικές εργασίες. Στο χωριό ίσως να μην υπάρχει σχολείο, γι’ αυτό αναγκάζεται να μεταφέρεται καθημερινά με το τρένο σε γειτονική κωμόπολη. Δυστυχώς γι’ αυτόν είναι το μόνο παιδί στο χωριό που φοιτά στο δημοτικό σχολείο και έτσι δεν έχει συνομήλικους φίλους. Υποθέτω πως η μέρα του κυλά όμορφα αλλά και συγχρόνως λίγο βαρετά. Αναγκάζεται να παίζει  μπάλα στις αλάνες μόνος του ή με μεγαλύτερα παιδιά. Στον ελεύθερο χρόνο που έχει διαβάζει για το σχολείο, βοηθά τους γονείς του στα χωράφια και παίζει με τα λιγοστά παιχνίδια του. Η αγαπημένη του όμως συνήθεια είναι να κάνει μακρινές  βόλτες στα λιβάδια και στους αγρούς συντροφιά με τον σκύλο του τον Αργό και να ονειρεύεται. Η βόλτα τους  καταλήγει πάντα  στις γραμμές του τρένου με το ήρωα μας να προσπαθεί κουρασμένος πια να απολαύσει την ισορροπία του πάνω στις ράγες και  να σκέφτεται  τη ζωή του μακριά από τον τόπο του...     
Σταύρος-Αρσένιος Αθανασόπουλος, Ε΄

«Ο Κωστής»
     Ο Κωστής είναι ένα ψηλό, ξανθό, δεκάχρονο αγόρι. Φοράει μια βρώμικη φόρμα  με τιράντες και ένα άσπρο κοντομάνικο ριγέ πουκαμισάκι. Τα παπούτσια του είναι λασπωμένα από το πολύ παιχνίδι. Τώρα παίζει στις ράγες του τρένου προσπαθώντας να ισορροπήσει. Για παρέα έχει ένα μεγάλο ασπρόμαυρο σκυλάκι, όχι πολύ καθαρό. Ο ουρανός από πάνω του είναι συννεφιασμένος και το πρόσωπό  του το ίδιο. ..Καταλαβαίνουμε ότι είναι σκεφτικός. 
    Ο Κωστής μένει σε ένα μικρό σπίτι στο χωριό μαζί με τους γονείς του που λογικά δουλεύουν στα χωράφια. Όπως όλο τα παιδιά στην επαρχία πηγαίνει στο σχολείο του χωριού και κάθε απόγευμα παίζει με τους φίλους του στις αλάνες και τους δρόμους. Μα και όταν δεν μπορεί να παίξει μαζί τους, πηγαίνει βόλτες με τον σκύλο του, σκαρφαλώνει σε δέντρα, εξερευνά τα γύρω χωράφια…Όμως ποτέ δεν είναι μόνος και ποτέ δεν βαριέται! 
Αγγελική   Καρδίζη Ε΄

Ένα δεκάχρονο ξανθό αγόρι φοράει μια ολόσωμη βρόμικη φόρμα και ένα ριγέ άσπρο πουκάμισο. Τα παπούτσια του δείχνουν βρόμικα από το χωράφι. Παίζει κάνοντας ισορροπία στις ράγες του τρένου με παρέα με τον ασπρόμαυρο βρόμικο σκύλο του κάτω από τον συννεφιασμένο ουρανό.
        Το σπίτι του το φαντάζομαι σαν μια καλύβα στην εξοχή. Οι γονείς του απασχολούνται με τη γεωργία .Το σχολείο του είναι ένα μικρό και μοναχικό με λίγα παιδιά . Του αρέσει να παίζει με τους φίλους. Όταν οι φίλοι του λείπουν παίζει με τον σκύλο του.
  Σεβδυνίδου Μαρίνα Ε

   Ένα ξανθό δεκάχρονο αγόρι, ψηλό για την ηλικία του φοράει μια βρώμικη φόρμα με τιράντες και ένα κοντομάνικο πουκάμισο.Τα παπούτσια του είναι παλιά και σκονισμένα επειδή βοηθούσε τους γονείς του στις αγροτικές δουλειές. Το παιδί παίζει στη σιδηροδρομική γραμμή προσπαθώντας να κρατήσει την ισορροπία του πάνω σε αυτήν. Σύντροφος του στο παιχνίδι είναι ένας βρώμικος, λαχανιασμένος, ασπρόμαυρος σκύλος. Η μέρα φαίνεται συννεφιασμένη.

  Ζει σε μια πέτρινη αγροικία –φτωχική- στη μέση ενός κτήματος. Σε αυτό το κτήμα έχουν το περιβόλι τους και τον στάβλο με τα ζώα. Πηγαίνει σε ένα τυπικό σχολείο του χωριού που χρειάζεται να περπατήσει  αρκετά για να φτάσει. Έκει συναντάει τους φίλους του και τους δασκάλους του.Στα διαλείμματα παίζουν σχοινάκι, κουτσό, κυνηγητό και ποδόσφαιρο.Ο καλύτερος του φίλος είναι ένας συμμαθητής του. Με αυτόν είναι αχώριστοι από μικρά παιδιά και κάνουν όλες τις σκανδαλιές μαζί.


« ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ ΤΟΥ»
  Στη φωτογραφία βλέπουμε ένα αγόρι όμορφο , χαρούμενο και ανέμελο. Ένα εφτάχρονο αγόρι το οποίο χαίρεται την ξενοιασιά του. Το αγόρι είναι ένα χαριτωμένο κοντό παιδάκι, με ξανθά μαλλιά και λευκή επιδερμίδα. Φοράει παλιά και βρώμικα ρούχα, ένα λασπωμένο τζιν με τιράντες και ένα λευκό μπλουζάκι. Παίζει πάνω στις ράγες ενός παλιού σιδηρόδρομου , παρέα με τον σκύλο του. Ο σκύλος του έχει την ίδια ηλικία με το αγόρι, είναι επτά ετών, αλλά για σκύλος είναι μεσήλικας. Όμως είναι χαρούμενος ενώ και αυτός είναι βρώμικος  και μικρόσωμος. 
   Το αγόρι και ο σκύλος είναι αχώριστοι φίλοι . Είναι μαζί παντού, στο σπίτι και στο σχολείο . Ο σκύλος περιμένει τον φίλο του ώρες έξω από το σχολείο για να παίξουν μαζί. Το αγόρι δεν έχει άλλους φίλους και δεν τους χρειάζεται. Οι δυο τους περνάνε ωραία . Παίζουν στην αυλή κυνηγητό και κρυφτό. Το βράδυ κοιμούνται παρέα. Όταν διαβάζει το παιδί, ο σκύλος κάθεται κοντά του . Μόλις κουραστεί, του γαβγίζει και το αγόρι τον χαϊδεύει και ξεκουράζεται. Κάθε πρωί πηγαίνουν μαζί στο σχολείο και επιστρέφουν και πάλι μαζί. Όλο αυτό το διάστημα το σκυλί περιμένει υπομονετικά το φίλο του. Έχουν μία πολύ δυνατή φιλία και τίποτα δεν μπορεί να τους χωρίσει . 
                                                                                                                                                                       Δανιήλ Κατραντζής, Ε΄
Ισορροπία πάνω στις ράγες
Ένα δεκάχρονο αγόρι, ο Θωμάς, ψηλός, ξανθός κι αδύνατος, φοράει μια βρώμικη τζιν φόρμα με τιράντες και ένα άσπρο ριγέ πουκάμισο με κοντά μανίκια. Τα παπούτσια του είναι βρώμικα από το παιχνίδι. Προσπαθεί να ισορροπήσει στις ράγες του τρένου, έχοντας παρέα τον μικρό ασπρόμαυρο σκύλο του.
Μένει σ’ ένα φτωχικό σπιτάκι με γονείς γεωργούς. Πηγαίνει σ’ ένα σχολείο που δεν είναι και η καλύτερη επιλογή, αλλά δεν έχει επιλογή. Παίζει σε χωματόδρομους με τους φίλους του κι όταν δεν μπορεί να παίξει μαζί τους, παίζει με τον σκύλο του. Επειδή δεν έχει πολλά παιχνίδια στο σπίτι του, παίζει με τους φίλους του μπάλα, μπίλιες, τυφλόμυγα κι άλλα τέτοια παιχνίδια της αλάνας.
Μαρία Αρσενιάδου, Ε΄

Στην εικόνα βλέπουμε ένα αγόρι να παίζει στις ράγες του τρένου. Μοιάζει για έντεκα χρονών. Φαίνεται ψηλό και έχει κοντά ξανθά μαλλιά. Τα ρούχα που φοράει, φαίνονται παλιά και βρόμικα. Φοράει ένα κοντομάνικο πουκαμισάκι, μια φόρμα με τιράντες και ένα ζευγάρι παλιές αρβύλες. Το παιχνίδι του είναι να ισορροπεί πάνω στις ράγες. Γύρω του έχει ερημιά και μερικές κολόνες της Δ.Ε.Η. Βλέπουμε τον ουρανό συννεφιασμένο έτοιμο να βρέξει. Το αγοράκι το ακολουθεί ένας μεγάλος, ασπρόμαυρος βρόμικος σκύλος. 
Το σπίτι του το φαντάζομαι σαν μια μικρή ξύλινη καλύβα στην εξοχή. Το εσωτερικό της καλύβας πιστεύω ότι αποτελείται από έναν απλό ενιαίο χώρο με λίγα κρεβάτια και ένα τραπέζι για να τρώνε. Το σχολείο του μικρό. Θεωρώ πως όλα τα παιδιά κάνουν μάθημα στην ίδια τάξη ανεξαρτήτως ηλικίας. Τα παιχνίδια του είναι ένα τόπι από κουρέλια, μια ξύλινη σβούρα και ένα κουρδιστό αυτοκινητάκι. Τέλος, οι φίλοι του είναι αγόρια από το σχολείο του, που παίζουν σε αλάνες.
Μαρία Χαμαμτζόγλου, Ε΄


Δύο διαφορετικοί φίλοι
Στη φωτογραφία παρουσιάζονται ένα αγόρι με ένα σκύλο. Το αγόρι πρέπει να είναι περίπου 10 χρονών. Είναι ξανθό και αρκετά ψηλό για την ηλικία του. Φοράει μία ολόσωμη βρώμικη φόρμα και ένα ριγέ κοντομάνικο πουκάμισο. Το πουκάμισο του παιδιού μοιάζει να είναι λερωμένο όπως και η φόρμα του σε μερικά σημεία. Επίσης, τα παπούτσια του είναι και αυτά πολύ σκονισμένα. Ο ουρανός στην εικόνα είναι αρκετά συννεφιασμένος, ίσως να ετοιμάζεται για βροχή. Παρ' όλα αυτά το αγόρι βρίσκεται στις ράγες ενός τρένου και προσπαθεί να κάνει ισορροπία πάνω σε αυτές. Για παρέα δεν έχει δίπλα του κάποια άλλα παιδιά αλλά έναν σκύλο. Ο σκύλος είναι ασπρόμαυρος, μεγαλόσωμος και φαίνεται βρώμικος, ταλαιπωρημένος και διψασμένος.
Το αγόρι στην εικόνα για να είναι ντυμένο με αυτά τα ρούχα μάλλον δεν είναι από κάποια πλούσια οικογένεια. Ίσως οι γονείς του είναι φτωχοί γεωργοί ή κτηνοτρόφοι. Το σπίτι του θα είναι μικρό, με λίγα δωμάτια και παλιά έπιπλα. Μπορεί να κοιμάται μαζί με όλα του τα αδέρφια σε ένα δωμάτιο. Το σχολείο του, αν πηγαίνει και δε χρειάζεται να δουλεύει για να βοηθάει τους γονείς του, θα είναι και αυτό αρκετά παλιό. Τα παιδιά που θα φοιτούν σε αυτό θα είναι και εκείνα φτωχά και μπορεί να μην τους ενδιαφέρει πολύ να μάθουν γράμματα. Το αγόρι μπορεί να έχει κάποια παλιά παιχνίδια που του τα έδωσαν τα μεγαλύτερα αδέρφια του ή άλλα παιδιά. Ακόμη, ίσως να μην έχει παιχνίδια και για αυτό να αναγκάζεται να βγαίνει στην εξοχή για να παίξει.  Σίγουρα το παιδί αγαπάει τα ζώα αφού φαίνεται να του αρέσει που ο σκύλος περπατάει μαζί του. Μπορεί να είναι και ο καλύτερός του φίλος.
Ραφαηλία Πρωταίου, Ε΄

Στην παραπάνω εικόνα ο Μάνος ένα ψηλό, δεκάχρονο και ξανθό αγόρι, φοράει μία βρόμικη τζιν φόρμα με τιράντες και ένα ριγέ λευκό κοντομάνικο πουκάμισο. Από το πρόσωπο του φαίνεται ότι είναι σκεπτικός, μοναχικός και λυπημένος.  Τα παπούτσια του φαίνονται βρόμικα από το χωράφι και από το παιχνίδι. Ο Μάνος κάτω από έναν πολύ συννεφιασμένο ουρανό παίζει κάνοντας ισορροπία πάνω στις ράγες του τρένου και έχοντας δίπλα του για παρέα τον λαχανιασμένο ασπρόμαυρο βρόμικο σκύλο του .
Το σπίτι του το φαντάζομαι φτωχικό και μικρό μέσα σε ένα χωριό. Πάει στο σχολείο του χωριού και τα απογεύματα παίζει στις αλάνες του χωριού με τους φίλους του. Και όταν δεν μπορούν οι φίλοι του παίζει με τον σκύλο του .Φαντάζομαι ότι πηγαίνει βόλτες με το ποδήλατο, βόλτες στο δάσος και στην εξοχή. Το να μένεις σε ένα χωριό σου προσφέρει πολλές ελεύθερες ώρες να παίζεις και να περνάς την ημέρα σου με την οικογένεια σου και τους φίλους σου. 

                                             Καλλιόπη Λαζαρίδου Ε’

Το παιδί με το σκυλί
   Ο Σωτήρης είναι ένα δεκάχρονο, ψηλό παιδί για την ηλικία του, με κοντά ξανθά μαλλιά. Φοράει μια βρώμικη τζην φόρμα με τιράντες και ένα κοντομάνικο άσπρο πουκάμισο. Τα παπούτσια του είναι και αυτά βρώμικα, μάλλον από το παιχνίδι του στην εξοχή. Παίζει, κάτω από έναν συννεφιασμένο ουρανό, περπατώντας πάνω στις ράγες του τρένου, ενώ προσπαθεί να κρατήσει την ισορροπία του. Δείχνει σκεφτικός, θλιμμένος και μοναχικός. Παρέα του είναι ένας ασπρόμαυρος βρώμικος, λαχανιασμένος σκύλος. 
    Ο Σωτήρης ζει σ΄ένα φτωχικό σπίτι σε κάποιο χωριό στην επαρχία. Οι γονείς του ασχολούνται με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Πηγαίνει στο μοναδικό δημόσιο σχολείο του χωριού. Παίζει με του φίλους του, συνήθως, στις αλάνες του χωριού ποδόσφαιρο, κρυφτό και κυνηγητό, αλλά και μόνος του παρέα με το σκύλο του. Του αρέσει να απομακρύνεται από το σπίτι του, να εξερευνά το κοντινό δάσος, να σκαρφαλώνει σε δένδρα και να παρατηρεί τα ζώα και τα πουλιά.

Δημήτρης Λούκαρης, Ε

ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ
Το αγόρι που είναι στην εικόνα  είναι 10 ετών δείχνει ψηλό και έχει ξανθά μαλλιά. Τα ρούχα του φαίνονται βρόμικα γιατί μόλις επέστρεψε από το χωματένιο γήπεδο που παίζει μπάλα με τους φίλους του. Ο σκύλος είναι βρώμικος ,μεγάλος και ασπρόμαυρος.
Το σπίτι του είναι μικρό χτισμένο από ξύλα και το σχολείο που πάει δεν έχει πολλούς δασκάλους για να τον διδάσκουν. Τα παιχνίδια του είναι ένα γιογιό και μία μπάλα. Οι φίλοι του είναι και αφτί φτωχοί και περνάν πολλοί χρόνο με την παρέα τους.

Γιώργος Μπαλίτας, Ε΄

Σε αυτή την εικόνα υπάρχει ένα δεκάχρονο, ψηλό, ξανθό, φτωχό αγόρι που φοράει βρώμικα ρούχα. Κάνει ισορροπία στις ράγες του τρένου έχοντας παρέα τον ασπρόμαυρο σκύλο του. Ο σκύλος του που τον ακολουθεί δείχνει λερωμένος και λαχανιασμένος.
Το παιδί φαίνεται να ζει σε μια μικρή φτωχική καλύβα. Φαίνεται να πηγαίνει σε ένα μικρό σχολείο. Δείχνει να παίζει ποδόσφαιρο και πολλά άλλα ομαδικά παιχνίδια. Μπορεί να έχει αρκετούς φίλους αλλά όταν δεν τους βρίσκει, παίζει με το σκύλο του.
Νίκος Ξύστρος, Ε΄

Δεν υπάρχουν σχόλια: