Τρεις ζωγραφικοί πίνακες για τη μητέρα...

  

Στην πρώτη εικόνα αντικρίζουμε μια μητέρα να κρατάει το παιδί της στην αγκαλιά της ,για να του δώσει να φάει. Η μητέρα χαμογελάει, κάθεται σε μία ξύλινη καρέκλα και φοράει ένα άσπρο πουκάμισο, ένα σκουρόχρωμο γιλέκο, μια πράσινη, μακριά φούστα, μια λερωμένη ποδιά και ένα χρυσοκέντητο ύφασμα. Έχει λευκό δέρμα και καστανά, πιασμένα μαλλιά. Το μωρό, απ’ ότι καταλαβαίνουμε, είναι πολύ μικρής ηλικίας. Φοράει ένα άσπρο μπλουζάκι και είναι σκεπασμένο με ένα τραχύ, καφέ ύφασμα. Δεν μπορούμε να διακρίνουμε τα χαρακτηριστικά του, διότι είναι γυρισμένο προς την άλλη μεριά. Τέλος βλέπουμε ένα τραπέζι που πάνω είναι ακουμπισμένο το το πήλινο μπολ  με το φαγητό του μωρού. 

Στη δεύτερη εικόνα βλέπουμε ένα, αν όχι φρικτό, τρομακτικό θέαμα. Βρισκόμαστε ένα-δύο χρόνια μετά τη γέννηση του Χριστού, τότε που οι Ρωμαίοι ήταν κοσμοκράτορες και ο βασιλιάς διέταξε να θανατωθούν όλα τα αρσενικά από δύο ετών και κάτω. Η μητέρα που βλέπουμε προσπαθεί να σώσει τον άτυχο γιο της, βρίσκοντας καταφύγιο δίπλα σε έναν πέτρινο τοίχο, ενώ άλλες, που δεν έχουν προλάβει να κρυφτούν, τρέχουν να σώσουν τα παιδιά τους από τους άσπλαχνους Ρωμαίους.

Στην Τρίτη εικόνα βλέπουμε ένα μέρος από τον πίνακα που απεικονίζει μια μητέρα με την κόρη της. Είναι μια ηλιόλουστη μέρα και η μητέρα χαμογελάει. Έχει καστανά μαλλιά, φοράει άσπρο πουκάμισο, μπορντό γιλέκο και χρυσοκέντητη φούστα με μπλε σχέδια. Το κοριτσάκι είναι ξανθό, γλυκούτσικο και φοράει ένα όμορφο, κόκκινο φορεματάκι. Επίσης, βλέπουμε ένα τραπέζι που πάνω έχει μια πιατέλα με φρούτα και μόλις που διακρίνουμε στο περβάζι μία γλάστρα.  

Κατερίνα Ακριβοπούλου, E'

.............................................................................................................................

Μια νεαρή γυναίκα, που στην αγκαλιά της κρατάει ένα μωρό, κάθεται σε μια καρέκλα κι από πίσω της βρίσκεται ένα ξύλινο τραπέζι. Φοράει ένα μακρύ φόρεμα, ένα κίτρινο φουλάρι και τα μαλλιά της είναι μαζεμένα σε έναν κότσο. Το μωρό είναι τυλιγμένο σε ένα ύφασμα. Κάποιες λεπτομέρειες είναι το χαμόγελο της γυναίκας και το πιάτο που βρίσκεται πάνω στο τραπέζι. Τα στοιχεία του πίνακα που μου αρέσουν ιδιαίτερα είναι οι λεπτομέρειές του και η απλότητά του. 

  Ο δεύτερος πίνακας είναι ποιο έντονος και σου δημιουργεί ανάμικτα συναισθήματα. Ο φόβος της γυναίκας και του παιδιού που κρύβονται πίσω από ερείπια για να σωθούν μεταφέρεται και σε αυτόν που θαμάζει το έργο. Από πίσω από τις κύριες φιγούρες φαίνονται οι τρομοκρατημένοι άνθρωποι που τρέχουν για τη ζωή τους και ένα όμορφο κτίριο. Η γυναίκα φοράει ένα μπλε φόρεμα και ένα κοκκινωπό πανωφόρι. Αυτός ο πίνακας είναι πραγματικά καθηλωτικός και μου δίνει την αίσθηση ότι και εγώ βρίσκομαι μέσα του. 

  Ο τρίτος και τελευταίος πίνακας μού δίνει μια πιο εύθυμη νότα. Απεικονίζει μια νεαρή γυναίκα και τη μικρή κόρη της σε μια τραπεζαρία ή κουζίνα. Η κόρη φοράει ένα κοραλλί φόρεμα και φαίνεται πως είναι έτοιμη να κάνει τα πρώτα της βήματα, ενώ η μητέρα φοράει ένα μακρύ φόρεμα και βοηθάει την κόρη της να στηριχτεί. Είναι ένας πανέμορφος πίνακας, που κατά τη γνώμη μου συμβολίζει τη στοργή και την αγάπη ανάμεσα στις μητέρες και τα παιδιά τους.   

Κατερίνα Σιάσου, Ε΄